Art. 2.

Artykuł 9 konwencji zostaje uzupełniony następującym tekstem: Dotychczasowa treść artykułu 9 staje się ustępem 1 tego artykułu, a poniższe postanowienia tworzą odpowiednio ustępy 2, 3 i 4:

"2. Wydanie osoby nie może nastąpić, jeżeli w Państwie trzecim, Stronie konwencji, w sprawie o przestępstwo lub przestępstwa, w odniesieniu do których wniosek został złożony, zostało wydane prawomocne orzeczenie i jeżeli:

a) oskarżonego uniewinniono;

b) karę pozbawienia wolności lub inny orzeczony środek:

i) wykonano w całości,

ii) zastosowano ułaskawienie lub amnestię co do całości lub nie wykonanej części kary;

c) sąd skazując oskarżonego odstąpił od wymierzenia kary.

Jednakże w wypadkach wskazanych w ustępie 2 wydanie może nastąpić, jeżeli:

a) przestępstwo, za które zapadło orzeczenie, zostało popełnione przeciwko osobie, instytucji lub dobru o charakterze publicznym w Państwie wzywającym;

b) osoba, wobec której zapadło orzeczenie, jest osobą publiczną w Państwie wzywającym;

c) przestępstwo, za które zapadło orzeczenie, popełniono w całości lub w części na terytorium Państwa wzywającego albo w miejscu traktowanym jak jego terytorium.

Postanowienia ustępów 2 i 3 nie wyłączają stosowania szerszych uregulowań wewnętrznych, odnoszących się do zasady ne bis in idem, dotyczących zagranicznych orzeczeń w sprawach karnych."