Art. 20. Przekazanie przedmiotów
Europejska konwencja o ekstradycji, sporządzona w Paryżu dnia 13 grudnia 1957 r.
1. Na wniosek Strony wzywającej Strona wezwana zabezpieczy i przekaże, w zakresie dopuszczonym przez jej prawo wewnętrzne, przedmioty:
a) które mogą służyć jako dowody w postępowaniu sądowym lub
b) które pochodzą z przestępstwa i były w chwili zatrzymania w posiadaniu osoby, która ma być wydana, albo zostały później znalezione.
2. Przekazanie przedmiotów określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu nastąpi również w wypadku, gdy wydanie osoby, na które wyrażono zgodę, nie może nastąpić z powodu jej śmierci lub ucieczki.
3. Jeżeli powyższe przedmioty podlegają przepadkowi lub konfiskacie na terytorium Strony wezwanej, może ona, dla celów toczącego się postępowania karnego, tymczasowo je zatrzymać lub wydać pod warunkiem zwrotu.
4. Wszelkie prawa Strony wezwanej lub osób trzecich do tych przedmiotów będą jednak zastrzeżone. W wypadku istnienia takich praw przedmioty te powinny być niezwłocznie i bezpłatnie zwrócone Stronie wezwanej, po zakończeniu postępowania.