Art. 56.

1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) w 2013 r. – 0 zł,

2) w 2014 r. – 5 000 000 zł,

3) w 2015 r. – 7 000 000 zł,

4) w 2016 r. – 7 000 000 zł,

5) w 2017 r. – 7 000 000 zł,

6) w 2018 r. – 7 000 000 zł,

7) w 2019 r. – 7 000 000 zł,

8) w 2020 r. – 7 000 000 zł,

9) w 2021 r. – 7 000 000 zł,

10) w 2022 r. – 7 000 000 zł

– pod warunkiem, że liczba osób skierowanych do Krajowego Ośrodka Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym nie przekroczy 10.

2. Jeżeli liczba osób, o której mowa w ust. 1, zostanie przekroczona, wówczas, począwszy od kolejnego roku (rok X), maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi:

1) w roku X – 15 000 000 zł;

2) w roku X + 1 – 35 000 000 zł;

3) w roku X + 2 – 30 600 000 zł;

4) w roku X + 3 – 59.370.000 zł;

5) w roku X+4 – 65 375 000 zł;

6) w roku X+5 – 56 886 870 zł;

7) w roku X + 6 – 94 925 630 zł;

8) w roku X + 7 – 100 668 250 zł;

9) w roku X + 8 – 129 700 000 zł;

10) w roku X + 9 – 136 510 000 zł;

11) w roku X + 10 – 139 602 500 zł.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia monitoruje wykorzystanie zaplanowanych na dany rok wydatków i dokonuje, co najmniej cztery razy w roku, według stanu na koniec każdego kwartału, analizy stopnia wykorzystania zaplanowanych na dany rok wydatków.

4. W przypadku gdy wartość planowanych wydatków, o których mowa w ust. 1 albo 2, w danym roku, przypadająca proporcjonalnie na okres od początku roku kalendarzowego do końca danego kwartału, została przekroczona:

1) po pierwszym kwartale – co najmniej o 15%,

2) po dwóch kwartałach – co najmniej o 10%,

3) po trzech kwartałach – co najmniej o 5%

– minister właściwy do spraw zdrowia stosuje mechanizm korygujący, polegający na ograniczeniu tych wydatków.