Art. 44. Dokumentowanie stosowania środków

1. Pracownik służby ochrony dokumentuje w notatce służbowej każde zastosowanie przymusu bezpośredniego, po czym przekazuje notatkę w celu umieszczenia w dokumentacji medycznej.

2. W przypadku zastosowania przymusu bezpośredniego, którego skutkiem było zranienie lub inne uszkodzenie ciała, wystąpienie innych widocznych objawów zagrożenia życia lub zdrowia albo śmierć człowieka, notatka zawiera:

1) służbowe dane identyfikacyjne pracownika;

2) określenie czasu i miejsca zastosowania przymusu bezpośredniego;

3) następujące dane osoby, wobec której zastosowano przymus bezpośredni:

a) imię, nazwisko i datę urodzenia,

b) serię i numer dokumentu tożsamości lub numer PESEL;

4) określenie celu zastosowania przymusu bezpośredniego;

5) informację o przyczynie zastosowania przymusu bezpośredniego;

6) określenie rodzaju zastosowanego przymusu bezpośredniego;

7) opis czynności zrealizowanych przed zastosowaniem przymusu bezpośredniego i po zastosowaniu tego przymusu;

8) opis skutków zastosowania przymusu bezpośredniego;

9) informację o udzieleniu pierwszej pomocy i jej zakresie lub zapewnieniu udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy lub medycznych czynności ratunkowych;

10) następujące dane ustalonych świadków zdarzenia:

a) imię i nazwisko oraz serię i numer dokumentu tożsamości lub numer PESEL albo

b) służbowe dane identyfikacyjne, jeżeli świadkiem zdarzenia był pracownik służby ochrony albo funkcjonariusz posługujący się takimi danymi;

11) podpis stosującego przymus bezpośredni.

3. W przypadkach innych niż określone w ust. 2 notatka zawiera tylko informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1–6 oraz 11.