Art. 39.

1. Podmiot kontrolowany jest obowiązany wnieść opłaty za czynności przeprowadzone w ramach kontroli:
1) granicznej jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych – w wyniku której stwierdzono, że artykuły rolno-spożywcze nie odpowiadają wymaganiom w zakresie jakości handlowej wynikającym z przepisów o jakości handlowej lub wymaganiom dodatkowym zadeklarowanym przez producenta;
2) jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych innej niż określona w pkt 1, w tym kontroli sprzedaży na odległość, a także kontroli przeprowadzonej na podstawie przepisów odrębnych – w wyniku której stwierdzono, że artykuły rolno-spożywcze nie odpowiadają wymaganiom w zakresie jakości handlowej wynikającym z przepisów o jakości handlowej lub wymaganiom dodatkowym zadeklarowanym przez producenta;
3) prawidłowości wprowadzania do obrotu i oznakowania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością – w wyniku której stwierdzono, że materiały lub wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością są wprowadzane do obrotu i oznakowane niezgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala:
1) Główny Inspektor – w przypadku opłaty za przeprowadzone badania laboratoryjne;
2) wojewódzki inspektor – w przypadku opłaty za pozostałe czynności kontrolne.
3. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, jest przekazywana kontrolowanemu w formie informacji zawierającej sposób obliczenia tej opłaty, w terminie 30 dni od dnia podpisania protokołu z kontroli albo przekazania wyników badań laboratoryjnych, jeżeli ich przekazanie nastąpiło po podpisaniu protokołu z kontroli.
4. Kontrolowany wnosi opłatę, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy odpowiednio Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych albo wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w terminie 30 dni od dnia doręczenia informacji, o której mowa w ust. 3.
5. W przypadku niewniesienia opłaty, o której mowa w ust. 1, zgodnie z ust. 4, odpowiednio Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor wydaje decyzję w sprawie wysokości tej opłaty.
6. Do opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi oraz wojewódzkiemu inspektorowi.
7. Zobowiązanie wynikające z informacji, o której mowa w ust. 3, nie powstaje, jeżeli informacja ta została doręczona kontrolowanemu po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym przeprowadzono kontrolę.
8. Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
9. W przypadku gdy badania laboratoryjne zostały zlecone wyspecjalizowanym laboratoriom, o których mowa w art. 32 ust. 3, opłata za przeprowadzenie tych badań jest równa kosztom badań określonym przez te laboratoria.
10. Maksymalna wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, wynosi:
1) dwukrotność przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia opłaty – w przypadku opłaty za przeprowadzone badania laboratoryjne;
2) jednokrotność przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary – w przypadku opłaty za pozostałe czynności kontrolne.
11. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat, o których mowa w ust. 1, mając na względzie koszty pobrania próbek, koszty dojazdu osób pobierających próbki, a także koszty przeprowadzonych badań laboratoryjnych i innych czynności związanych z dokonaniem kontroli.