Art. 22. Niemożność wykonania nakazu konfiskaty

1.   W przypadku gdy organ wykonujący uważa, że nie ma możliwości wykonania nakazu konfiskaty, niezwłocznie powiadamia o tym organ wydający.

2.   Zanim organ wykonujący powiadomi organ wydający zgodnie z ust. 1, w stosownym przypadku konsultuje się z nim, uwzględniając także możliwości przewidziane w art. 18 ust. 2 lub 3.

3.   Niewykonanie nakazu konfiskaty na podstawie niniejszego artykułu może być uzasadnione tylko wówczas, gdy:

a) mienie już zostało skonfiskowane;
b) mienie zaginęło;
c) mienie zostało zniszczone;
d) mienia nie znaleziono w miejscu wskazanym w zaświadczeniu dotyczącym konfiskaty; lub
e) mienia nie znaleziono, ponieważ niewystarczająco dokładnie określono jego lokalizację mimo konsultacji, o których mowa w ust. 2.

4.   W sytuacjach, o których mowa w ust. 3 lit. b), d) i e), jeżeli organ wykonujący otrzyma później informacje, które umożliwiają mu zlokalizowanie mienia, może wykonać nakaz konfiskaty bez konieczności otrzymania nowego zaświadczenia dotyczącego konfiskaty, pod warunkiem że przed wykonaniem nakazu konfiskaty skontaktuje się z organem wydającym w celu potwierdzenia, że nakaz konfiskaty wciąż jest ważny.

5.   Niezależnie od ust. 3, w przypadku gdy organ wydający wskazał, że można skonfiskować mienie o równoważnej wartości, organ wykonujący nie jest zobowiązany do wykonania nakazu konfiskaty, jeżeli wystąpiła jedna z okoliczności wymienionych w ust. 3, a nie ma mienia o równoważnej wartości, które można skonfiskować.