Art. 13. Niemożność wykonania nakazu zabezpieczenia
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1805 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wzajemnego uznawania nakazów zabezpieczenia i nakazów konfiskaty
1. W przypadku gdy organ wykonujący uważa, że nie ma możliwości wykonania nakazu zabezpieczenia, niezwłocznie powiadamia o tym organ wydający.
2. Zanim organ wykonujący powiadomi organ wydający zgodnie z ust. 1, w stosownym przypadku konsultuje się z nim.
3. Niewykonanie nakazu zabezpieczenia na podstawie niniejszego artykułu może być uzasadnione tylko wówczas, gdy:
a) mienie już zostało skonfiskowane;
b) mienie zaginęło;
c) mienie zostało zniszczone;
d) mienia nie znaleziono w miejscu wskazanym w zaświadczeniu dotyczącym zabezpieczenia; lub
e) mienia nie znaleziono, ponieważ niewystarczająco dokładnie określono jego lokalizację mimo konsultacji, o których mowa w ust. 2.
4. W sytuacjach, o których mowa w ust. 3 lit. b), d) i e), jeżeli organ wykonujący otrzyma później informacje, które umożliwiają mu zlokalizowanie mienia, może wykonać nakaz zabezpieczenia bez konieczności otrzymania nowego zaświadczenia dotyczącego zabezpieczenia, pod warunkiem że przed wykonaniem nakazu zabezpieczenia skontaktuje się z organem wydającym w celu potwierdzenia, że nakaz zabezpieczenia wciąż jest ważny.
5. Niezależnie od ust. 3, w przypadku gdy organ wydający wskazał, że można zabezpieczyć mienie o równoważnej wartości, organ wykonujący nie jest zobowiązany do wykonania nakazu zabezpieczenia, jeżeli wystąpiła jedna z okoliczności wymienionych w ust. 3, a nie ma mienia o równoważnej wartości, które można zabezpieczyć.