Art. 10. Odroczenie wykonania nakazów zabezpieczenia
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1805 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wzajemnego uznawania nakazów zabezpieczenia i nakazów konfiskaty
1. Organ wykonujący może odroczyć wykonanie nakazu zabezpieczenia przekazanego zgodnie z art. 4 w przypadku gdy:
a) jego wykonanie może zaszkodzić toczącemu się postępowaniu przygotowawczemu w sprawach karnych, w której to sytuacji wykonanie nakazu zabezpieczenia może zostać odroczone do momentu, który organ wykonujący uzna za rozsądny;
b) dane mienie jest już objęte obowiązującym nakazem zabezpieczenia, w której to sytuacji wykonanie nakazu zabezpieczenia może zostać odroczone do momentu wycofania tego obowiązującego nakazu; lub
c) dane mienie jest już objęte obowiązującym nakazem wydanym w trakcie innego postępowania w państwie wykonującym, w której to sytuacji wykonanie nakazu zabezpieczenia może zostać odroczone do czasu wycofania tego obowiązującego nakazu; jednak niniejsza litera ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy ten obowiązujący nakaz miałby na podstawie prawa krajowego pierwszeństwo przed późniejszymi krajowymi nakazami zabezpieczenia wydanymi w sprawach karnych.
2. Organ wykonujący natychmiast powiadamia organ wydający, w dowolny sposób pozwalający uzyskać pisemne potwierdzenie, o odroczeniu wykonania nakazu zabezpieczenia, podając podstawy odroczenia oraz, o ile to możliwe, spodziewany okres odroczenia.
3. Gdy tylko ustaną okoliczności stanowiące podstawę odroczenia, organ wykonujący natychmiast podejmuje środki konieczne w celu wykonania nakazu zabezpieczenia oraz informuje o tym organ wydający w dowolny sposób pozwalający uzyskać pisemne potwierdzenie.