Art. 213c.

Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej

1. Organ nadzoru może powiadomić organ nadzorczy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, właściwy dla siedziby zagranicznego zakładu ubezpieczeń wykonującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w ramach swobody świadczenia usług lub przez oddział, o możliwości naruszenia przez ten zakład interesów klientów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 10 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, oraz uprawnionych z umów ubezpieczenia.

2. Jeżeli działalność zagranicznego zakładu ubezpieczeń wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach swobody świadczenia usług lub przez oddział jest istotna dla rynku polskiego, organ nadzoru współpracuje z organem nadzorczym, o którym mowa w ust. 1, w celu osiągnięcia wspólnego stanowiska.

3. Jeżeli organ nadzoru i organ nadzorczy, o którym mowa w ust. 1, nie osiągną wspólnego stanowiska, organ nadzoru może zwrócić się do EIOPA o pomoc lub o ustanowienie i koordynowanie platformy współpracy, o której mowa w art. 152b ust. 1 dyrektywy 2009/138/WE.

4. W przypadku ustanowienia przez EIOPA platformy współpracy, o której mowa w art. 152b ust. 1 dyrektywy 2009/138/WE, organ nadzoru przekazuje niezwłocznie zainteresowanym organom nadzorczym i EIOPA informacje niezbędne dla właściwego funkcjonowania tej platformy.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.