Art. 27.
Ustawa z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej
1. Nadzór nad dostawcami usług zaufania sprawuje minister właściwy do spraw informatyzacji.
2. W zakresie nadzoru, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw informatyzacji:
1) wykonuje zadania określone w przepisach rozporządzenia 910/2014;
2) wydaje certyfikaty dostawców usług zaufania;
3) tworzy certyfikaty narodowego centrum certyfikacji;
4) może unieważniać certyfikaty, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) w uzasadnionych przypadkach, w drodze decyzji, może żądać niezwłocznego unieważnienia kwalifikowanego certyfikatu przez kwalifikowanego dostawcę usług zaufania;
6) bada zgodność polityki świadczenia usługi z przepisami o usługach zaufania;
7) prowadzi rejestr dostawców usług zaufania;
8) nakłada kary pieniężne;
9) wykonuje inne zadania określone w przepisach prawa.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 5, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Przepisu art. 61 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie stosuje się.