Art. 4.
Ustawa z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej
1. Wpis do rejestru:
1) dostawcy usług zaufania, który zamierza świadczyć kwalifikowane usługi zaufania, lub
2) kwalifikowanej usługi zaufania
– następuje na wniosek dostawcy usług zaufania.
2. Wniosek o wpis, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane i informacje, o których mowa w art. 3 ust. 4 pkt 1–7.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej formularz wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1.
4. Do wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1, dołącza się, w postaci elektronicznej:
1) raport z oceny zgodności, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73), zwanego dalej „rozporządzeniem 910/2014”, wydany przez jednostkę oceniającą zgodność;
2) politykę świadczenia usług objętych wnioskiem, zgodnie z którą mają być świadczone usługi zaufania;
3) plan zakończenia działalności, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lit. i rozporządzenia 910/2014;
4) dane niezbędne do wystawienia certyfikatu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.
5. Do wniosku o wpis, o którym mowa w ust. 1, można dołączyć kopie dokumentów, o których mowa w ust. 4 pkt 1–3.
6. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, wydaje decyzję o wpisie:
1) dostawcy usług zaufania i świadczonych przez niego usług zaufania do rejestru, jeżeli spełniają wymagania określone w przepisach o usługach zaufania;
2) kwalifikowanej usługi zaufania do rejestru, w przypadku gdy usługa spełnia wymagania określone w przepisach o usługach zaufania.
7. Decyzja o wpisie, o której mowa w ust. 6, zawiera informacje podlegające wpisowi do rejestru.