Art. 84.
Ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
1. Wywóz broni palnej, części, istotnych komponentów lub amunicji wymaga uzyskania zezwolenia na wywóz.
2. Wykaz broni palnej, części, istotnych komponentów lub amunicji, na które jest wymagane zezwolenie na wywóz, określa załącznik 1 do rozporządzenia 258/2012.
3. Zezwolenia na wywóz udziela, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek eksportera.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) określenie rodzaju zezwolenia na wywóz, o które wnioskuje eksporter, spośród wskazanych w art. 2 pkt 14 rozporządzenia 258/2012;
2) nazwę eksportera, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI), adres siedziby albo miejsca prowadzenia działalności oraz dane kontaktowe wraz ze wskazaniem osoby do kontaktu;
3) nazwę odbiorcy końcowego, jego numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI) – jeżeli dotyczy, adres siedziby albo miejsca stałego pobytu oraz dane kontaktowe;
4) nazwę agenta celnego lub przedstawiciela eksportera lub podmiotu będącego partnerem handlowym eksportera przy realizacji wnioskowanego wywozu, wraz z określeniem jego roli w tym wywozie, jego numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI), adres jego siedziby albo miejsca stałego pobytu oraz dane kontaktowe;
5) wskazanie państwa wywozu i państwa przywozu, wraz z kodowym oznaczeniem tych państw, zgodnie z rozporządzeniem 1106/2012;
6) wskazanie państwa trzeciego tranzytu, wraz z kodowym oznaczeniem tego państwa, zgodnie z rozporządzeniem 1106/2012 – jeżeli dotyczy;
7) wskazanie oznaczenia dokumentu zezwalającego na przywóz towarów objętych wnioskiem, miejsca i daty jego wydania, daty ważności oraz nazwy organu, który udzielił tego zezwolenia;
8) nazwę końcowego użytkownika, jeżeli jest znany w momencie realizacji wnioskowanego wywozu, jego numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI) – jeżeli dotyczy, adres siedziby albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz dane kontaktowe;
9) wskazanie państwa członkowskiego planowanego do zgłoszenia do procedury wywozu, w którym znajdują się towary objęte wnioskiem;
10) informację, czy broń palna, jej części i istotne komponenty oraz amunicja znajdują się w jednym lub kilku państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie, w którym złożono wniosek o zezwolenie na wywóz;
11) opis towarów objętych wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz;
12) wskazanie ośmiocyfrowych numerów Kodów Nomenklatury Scalonej właściwych dla towarów lub grup towarów objętych wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz, określonych w Załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.);
13) wskazanie oznakowania umieszczonego na towarze objętym wnioskiem;
14) określenie waluty i wartości transakcji, zgodne z zawartą umową na wywóz towarów objętych wnioskiem;
15) określenie ilości towarów, wyrażonej w sztukach lub wadze w kilogramach;
16) określenie końcowego zastosowania towarów objętych wnioskiem – jeżeli dotyczy;
17) wskazanie daty zawarcia umowy dotyczącej wnioskowanego wywozu – jeżeli dotyczy;
18) określenie celnej procedury wnioskowanego wywozu.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, eksporter dołącza:
1) oświadczenie o posiadaniu koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu towarami objętymi wnioskiem;
2) w przypadku gdy wnioskodawca jest przedsiębiorcą będącym osobą fizyczną – oświadczenie, że nie był karany za czyn stanowiący przestępstwo wymienione w art. 2 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi (Dz. Urz. UE L 190 z 18.07.2002, str. 1, z późn. zm.) lub za jakikolwiek inny czyn, jeżeli stanowi on przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności od lat 4, a w przypadku gdy wnioskodawca jest przedsiębiorcą innym niż osoba fizyczna – oświadczenie osób reprezentujących osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, że nie były karane za taki czyn;
3) oryginał albo uwierzytelnioną kopię umowy zawartej z odbiorcą w państwie trzecim dotyczącej wywozu towarów objętych wnioskiem;
4) dokumenty, w formie oryginału albo uwierzytelnionej kopii, potwierdzające, że właściwy organ państwa trzeciego przywozu zezwolił na przywóz towarów objętych wnioskiem;
5) uwierzytelnione kopie pisemnych wniosków eksportera do właściwych organów państw trzecich tranzytu o wydanie oświadczeń o braku zastrzeżeń w odniesieniu do tranzytu przez ich terytorium towarów objętych wnioskiem – jeżeli eksporter planuje taki tranzyt;
6) dokument lub dokumenty, w formie oryginału albo uwierzytelnionej kopii, potwierdzające, że właściwy organ państwa trzeciego tranzytu nie zgłosił zastrzeżeń wobec planowanego tranzytu towarów objętych wnioskiem o udzielenie zezwolenia na tranzyt albo oświadczenie wnioskodawcy, że w terminie 20 dni roboczych od daty złożenia przez eksportera wniosków, o których mowa w pkt 5, do eksportera nie wpłynęły zastrzeżenia właściwego organu państwa trzeciego tranzytu wobec planowanego tranzytu;
7) zgodę właściwego organu państwa trzeciego na określone dysponowanie towarem, w przypadku gdy importer lub końcowy użytkownik zobowiązał się do uzyskania takiej zgody albo oświadczenie, że wnioskodawca nie posiada wiedzy w zakresie takiego zobowiązania.
6. Do wniosku eksporter dołącza również oświadczenie, że dane zawarte we wniosku, o którym mowa w ust. 3, są zgodne z prawdą i podane w dobrej wierze. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
7. W przypadku dokumentów dołączanych do wniosku, o którym mowa w ust. 3, sporządzonych w języku obcym, należy dołączyć dokonane przez tłumacza przysięgłego tłumaczenia tych dokumentów na język polski.
8. Eksporter jest obowiązany zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki zmiany dotyczące danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3, w terminie 7 dni od dnia ich powstania.
9. Minister właściwy do spraw gospodarki, rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 3, może zażądać od eksportera informacji i dokumentów umożliwiających weryfikację informacji zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia oraz dokumentów dołączonych do wniosku.
10. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, może być złożony za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, po opatrzeniu kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.
11. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz, uwzględniając konieczność zawarcia w nim pouczenia, o którym mowa w ust. 6, a także mając na celu kompletność zawartych informacji we wniosku oraz ułatwienie poprawnego sporządzenia wniosku.