Art. 44.
Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
1. W przypadku gdy w wyniku użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego przez pododdział zwarty:
1) nastąpiło zranienie osoby,
2) wystąpiły inne widoczne objawy zagrożenia życia lub zdrowia tej osoby,
3) nastąpiła śmierć osoby,
4) nastąpiło zniszczenie mienia,
5) nastąpiło zranienie lub śmierć zwierzęcia
– stosuje się przepisy art. 39.
2. O zdarzeniach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, dowódca niezwłocznie powiadamia organ lub osobę, która udzieliła zgody na użycie środków przymusu bezpośredniego, albo osobę pełniącą służbę dyżurną, a w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 2, dowódca pododdziału zwartego powiadamia właściwy podmiot, o którym mowa w art. 42 ust. 1.