Art. 45.
Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń
1. Agent ubezpieczeniowy i agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające, którzy zamierzają podjąć działalność agencyjną na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej przez oddział, mają obowiązek powiadomić o tym organ nadzoru.
2. W powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, agent ubezpieczeniowy i agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające wskazują:
1) państwo członkowskie Unii Europejskiej, na którego terytorium ma być utworzony oddział;
2) adresy ich oddziałów w państwach członkowskich Unii Europejskiej, na których terytoriach mają być utworzone oddziały;
3) firmy i siedziby zakładów ubezpieczeń, w imieniu lub na rzecz których zamierzają oni wykonywać czynności agencyjne w przyjmującym państwie członkowskim Unii Europejskiej;
4) imiona i nazwiska osób upoważnionych do ich reprezentowania oraz kierowania ich sprawami w zakresie ich działalności przez oddział, ze wskazaniem sposobu reprezentacji.
3. Organ nadzoru, w terminie miesiąca od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym agent ubezpieczeniowy i agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające zamierzają wykonywać działalność przez oddział, informacje, o których mowa w ust. 2, wraz z firmą, adresem agenta, numerem wpisu do rejestru agentów oraz określeniem rodzaju agenta i informacją o grupach ubezpieczeń, w zakresie których agent wykonuje działalność, a także informuje o tym agenta, którego to dotyczy.
4. Organ nadzoru, w terminie miesiąca od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, może odmówić, w drodze decyzji, przekazania właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym agent ubezpieczeniowy i agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające zamierzają wykonywać działalność przez oddział, informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, jeżeli, przy uwzględnieniu planowanej działalności oddziału:
1) sytuacja finansowa agenta nie pozwala na utworzenie oddziału;
2) struktura organizacyjna oddziału nie zapewnia prawidłowego wykonywania działalności.
5. Organ nadzoru niezwłocznie informuje agenta ubezpieczeniowego i agenta oferującego ubezpieczenia uzupełniające o otrzymaniu przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym agenci zamierzają wykonywać działalność przez oddział, informacji, o których mowa w ust. 2 i 3.
6. Organ nadzoru przekazuje agentowi ubezpieczeniowemu i agentowi oferującemu ubezpieczenia uzupełniające informacje o zasadach dobra ogólnego obowiązujących w przyjmującym państwie członkowskim Unii Europejskiej, ich dostępności na stronie internetowej właściwego organu tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do którego odesłanie zostało zamieszczone na stronie internetowej EIOPA, a także informację, że mogą oni rozpocząć wykonywanie działalności w przyjmującym państwie członkowskim Unii Europejskiej pod warunkiem przestrzegania tych zasad.
7. Agent ubezpieczeniowy i agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające mogą ustanawiać oddziały na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej:
1) jeżeli po przekazaniu informacji zgodnie z ust. 3 otrzymają od organu nadzoru informacje, o których mowa w ust. 6, albo
2) w przypadku nieotrzymania od organu nadzoru informacji, o których mowa w ust. 6 ‒ po upływie miesiąca od dnia otrzymania przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym zamierzają oni wykonywać działalność przez oddział, informacji przekazanych zgodnie z ust. 3.
8. O zamiarze zmiany danych lub informacji, o których mowa w ust. 2 lub 3, agent ubezpieczeniowy i agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające informują organ nadzoru co najmniej na miesiąc przed dniem dokonania zmiany. Organ nadzoru informuje o tej zmianie właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie później niż w terminie miesiąca od dnia otrzymania informacji o niej.