Art. 59.

§ 1. W rozpoznawaniu skarg nadzwyczajnych, spraw, o których mowa w art. 27a § 1 pkt 1, oraz w innych postępowaniach dyscyplinarnych, w których Sąd Najwyższy jest właściwy na podstawie przepisów odrębnych ustaw, uczestniczą ławnicy Sądu Najwyższego.

§ 2. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w sprawach wskazanych w § 1, Sąd Najwyższy orzeka w składzie 2 sędziów Sądu Najwyższego i 1 ławnika Sądu Najwyższego.

§ 3. Ławnikiem Sądu Najwyższego może być osoba, która:

1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych;

2) jest nieskazitelnego charakteru;

3) ukończyła 40 lat;

4) w dniu wyboru nie ukończyła 60 lat;

5) jest zdolna, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków ławnika Sądu Najwyższego;

6) posiada co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe.