Art. 248.

Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych

1. Strona postępowania dyscyplinarnego lub Minister Sprawiedliwości może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu prowadzonym przed komisją dyscyplinarną nastąpiło naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych.

2. Sądem właściwym do rozpoznania skargi, o której mowa w ust. 1, jest Sąd Okręgowy w Warszawie.

3. Sąd, o którym mowa w ust. 2, zawiadamia o toczącym się postępowaniu przewodniczącego komisji dyscyplinarnej, doręczając mu odpis skargi, o której mowa w ust. 1.

4. Przewodniczącemu komisji dyscyplinarnej, w przypadku zgłoszenia udziału w sprawie, przysługują prawa strony w zakresie rozpoznania skargi, o której mowa w ust. 1.

5. Uwzględniając skargę, o której mowa w ust. 1, sąd, na żądanie skarżącego, przyznaje mu od Krajowej Rady Komorniczej sumę pieniężną w wysokości od 2000 złotych do 20 000 złotych.

6. Odpis orzeczenia uwzględniającego skargę, o której mowa w ust. 1, sąd doręcza przewodniczącemu komisji dyscyplinarnej, Prezesowi Krajowej Rady Komorniczej oraz Ministrowi Sprawiedliwości.

7. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do rozpoznania skargi, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r. poz. 75).

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.