Art. 208.
Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych
§ 1. Do czasu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 154 § 2, do kuratorów sądowych stosuje się przepisy § 2-10.
§ 2. Kuratorem zawodowym może być mianowany ten, kto:
1) posiada obywatelstwo polskie, korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,
2) nie był skazany za przestępstwo,
3) nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej,
4) ukończył 24 lata,
5) ukończył wyższe studia prawnicze, pedagogiczne, psychologiczne, socjologiczne lub z zakresu resocjalizacji albo ma wykształcenie średnie i wykonywał zawodowo lub społecznie obowiązki z zakresu profilaktyki, resocjalizacji lub wychowania,
6) odbył roczny staż kuratorski,
7) złożył egzamin kuratorski.
§ 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Minister Sprawiedliwości, na wniosek prezesa sądu okręgowego, może zwolnić kandydata do mianowania kuratorem zawodowym od obowiązku odbycia stażu i złożenia egzaminu, a także uznać za wystarczające ukończenie przez kandydata innych studiów wyższych niż wymienione w § 2 pkt 5, jeżeli ich zakres obejmuje wiedzę przydatną do wykonywania funkcji kuratora zawodowego.
§ 4. Kuratora zawodowego mianuje i zwalnia prezes sądu okręgowego.
§ 5. Do kuratorów zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 89, 92 i 93.
§ 6. Wynagrodzenie zasadnicze kuratorów zawodowych stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.
§ 7. W sprawach nieuregulowanych, do kuratorów zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o pracownikach sądów i prokuratury.
§ 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia kuratorów zawodowych, uwzględniając rangę zawodu i zakres obowiązków pracowniczych oraz poziom wynagrodzeń pracowników sądowych.
§ 9. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe obowiązki i prawa oraz organizację pracy kuratorów zawodowych w sądzie,
2) zakres egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej, sposób powoływania jej członków i postępowania komisji egzaminacyjnej, uwzględniając zakres odbytej praktyki, pisemną i ustną formę egzaminu, istotną wagę przyczyn ustalania terminu późniejszego zdawania egzaminu, kwalifikacje członków komisji egzaminacyjnej, zasadę poprawności przebiegu i rzetelności ocen egzaminacyjnych,
3) tryb powoływania i odwoływania kuratorów społecznych oraz szczegółowy zakres ich obowiązków i praw, uwzględniając społeczny charakter wykonywanej funkcji oraz prawo do ekwiwalentu za wydatki ponoszone przy jej wykonywaniu.
§ 10. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, o których mowa w § 9 pkt 2, uwzględniając zakres i nakład pracy członków komisji egzaminacyjnej w trakcie egzaminu.