Społeczna szkodliwość przestępstwa skarbowego (art. 53 § 7 k.k.s.)

Społeczna szkodliwość czynu jako materialna treść i warunek każdego przestępstwa skarbowego i wykroczenia skarbowego używana jest w kodeksie karnym skarbowym w znaczeniu elementów strony przedmiotowej i podmiotowej czynu. Okoliczności decydujące o stopniu społecznej szkodliwości czynu wymienione są w art. 53 § 7 k.k.s., a ich katalog jest ustawowo zamknięty co oznacza, iż okoliczności w nim nie wymienione nie stanowią elementów strony przedmiotowej i podmiotowej mających wpływ na jego ocenę.

Ustalenie, czy społeczna szkodliwość konkretnego czynu jest znaczna, czy też znikoma, winno stanowić pochodną, czy też wypadkową przesłanek wskazanych w art. 53 § 7 k.k.s. Natomiast, która z tych przesłanek ma istotny wpływ na stopień społecznej szkodliwości konkretnego czynu, zależy przede wszystkim od typu czynu zabronionego oraz jego okoliczności. (zob. J. Majewski w: G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1 − 116 k.k., Zakamycze, 2004, wyd. II.). Oznacza to, iż przesłanek wymienionych w art. 53 § 7 k.k.s. nie można ujmować kumulatywnie, bowiem zazwyczaj nie aktualizują się równocześnie.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości konkretnego czynu należy brać pod uwagę znamiona podmiotowe i przedmiotowe czynu, uwzględniając przede wszystkim te okoliczności, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstwa.

Wyrok SN z dnia 10 lutego 2009 r., III KK 305/08

Standard: 14022