Konstytutywny charakter wpisu do księgi wieczystej odrębnej własności lokalu

Wpis do księgi wieczystej jest, w rozumieniu art. 7 ust. 2 u.w.l., niezbędny do powstania odrębnej własności lokalu, ale nie przesądza zawsze sam przez się, że własność lokalu w sensie materialnoprawnym istnieje. Jeżeli bowiem czynność prawna stanowiąca podstawę jego dokonania (zmierzająca do wyodrębnienia nieruchomości lokalowej) była nieważna to wpis odrębnej własności lokalu nie sanuje jej i odrębna własność lokalu nie powstaje.

Uchwała SN z dnia 8 grudnia 2017 r., III CZP 71/17

Standard: 13607 (pełna treść orzeczenia)

Nieruchomość lokalowa jako rzecz w obrocie powstaje z chwilą dokonania wpisu w księdze wieczystej (art. 7 ust. 2 u.w.l.).

Sąd Najwyższy w wyroku z 22 maja 2002 r., I CKN 237/00 wyjaśnił, że lokal staje się nieruchomością dopiero z chwilą wpisu jego wyodrębnienia do księgi wieczystej. „Wymóg wpisania tego rodzaju nieruchomości do księgi wieczystej czyni umowę o ustanowieniu odrębnej własności lokalu dotkniętą warunkiem prawnym (conditio inris); brak wpisu nie niweczy bowiem samej umowy w przedmiocie ustanowienia odrębnej własności lokalu, ale wprowadza jedynie stan zawieszenia jej skuteczności. Tak rozumiany warunek, w przeciwieństwie do reguły płynącej z brzmienia art. 90 k.c., w razie ziszczenia się go, wywiera skutek z mocą wsteczną (ex tunc), a to na podstawie art. 29 u.k.w.h. Skutek taki następuje jednak dopiero w razie dokonania wpisu. Dokonanie wpisu sprawia zatem, że powstaje nowy stan faktyczny i prawny warunkujący ocenę czynności prawnych zdziałanych przez właściciela wyodrębnionego lokalu po złożeniu wniosku o wpis”.

Postanowienie SN z dnia 20 listopada 2015 r., III CSK 469/14

Standard: 51061 (pełna treść orzeczenia)