Przerwa biegu przedawnienia roszczenia o zachowek

W orzecznictwie Sądu Najwyższego jedynie wyjątkowo dopuszczono możliwość przerwania biegu przedawnienia roszczenia o zachowek w następstwie zgłoszenia wniosku o stwierdzenie nabycia spadku, odnosząc go do sytuacji, gdy z wnioskiem występuje spadkobierca ustawowy powołany do dziedziczenia z ustawy przeciwko innemu spadkobiercy ustawowemu. Jedynie wówczas w sensie funkcjonalnym wniosek o stwierdzenie nabycia spadku pochłania roszczenie o zachowek, sprawiając, iż albo osobne dochodzenie zachowku staje się bezprzedmiotowe, albo uprawniony uzyskuje podstawę do jego dochodzenia jako spadkobierca ustawowy nie powołany do dziedziczenia lub jako spadkobierca ustawowy powołany do dziedziczenia, lecz pozbawiony należnego mu zachowku w wyniku dokonanych darowizn. W pozostałych natomiast sytuacjach wniosek o stwierdzenie nabycia spadku w żaden sposób nie rzutuje na bieg terminu roszczenia o zachowek. Podkreśla się przy tym, że dochodzenie praw do spadku nie tylko nie zmierza do dochodzenia roszczenia o zachowek, lecz w istocie zmierza do wykazania, iż roszczenie takie nie istnieje. Wskazuje się też, że osoba uprawniona do zachowku może realizować wprost to roszczenie lub wnieść powództwo o ustalenie nieistnienia dokonanej przez spadkodawcę darowizny, a jeżeli wystąpi w pierwszej kolejności z wnioskiem o stwierdzenie praw do spadku, ponosi ryzyko swojego wyboru (por. uchwała SN z dnia 10 października 2013 r., III CZP 53/13).

Wyrok SA w Białymstoku z dnia 23 lutego 2018 r., I ACa 858/17

Standard: 13073 (pełna treść orzeczenia)