Rozwiązanie stosunku pracy z radnym (ochrona stosunku pracy radnego)

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1445) rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady powiatu, której radny jest członkiem. Zdanie drugie tego przepisu stanowi, że rada powiatu odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu.

Przepis wprowadza szczególną ochronę stosunku pracy radnych, gwarantując większą niż w przypadku pracowników objętych jedynie ochroną powszechną gwarancję trwałości zatrudnienia. Przepis ochronny obejmuje pracowników-radnych, którzy są zatrudnieni w ramach stosunku pracy niezależnie od tego, na jakiej podstawie powstał. Dotyczy zatem także pracowników powołanych na dane stanowisko (por. wyrok Sądu Najwyższego z 7 marca 2001 r., I PKN 275/00, oraz wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2015 r., II PK 101/14).

Zgoda rady jest warunkiem rozwiązania stosunku pracy z radnym. Ochrona stosunku pracy radnego ma na celu umożliwienie radnym, ze względu na szczególną rolę, jaka została powierzona powiatom, jak najskuteczniejszego i najbezpieczniejszego sprawowania funkcji. Następstwem tej ochrony jest ograniczenie swobody podmiotu, który w określony w Kodeksie pracy sposób nawiązał na podstawie powołania stosunek pracy z pracownikiem-radnym, w rozwiązaniu tego stosunku bez zgody rady powiatu.

Wprowadzenie wymogu uzyskania uprzedniej zgody rady powiatu oznacza, że pracodawca nie może rozwiązać z radnym stosunku pracy bez uzyskania takiej zgody (wyrażonej w postaci uchwały), a ewentualne złożenie pracownikowi oświadczenia woli zmierzającego do rozwiązania łączącego strony stosunku prawnego bez zgody rady stanowi czynność dokonaną z naruszeniem prawa. Bezprawnego działania pracodawcy nie konwaliduje uzyskanie wymaganej zgody post factum.

Wyrok SR w Środzie Wielkopolskiej z dnia 30 września 2016 r., IV P 29/16

Standard: 8835