Ustawa o rybactwie śródlądowym (art. 27 - 27c u.r.ś.)

W przypadku art. 27c ust. 3 pkt 1 lit. B ustawy o rybactwie śródlądowym przewidziana został obowiązek orzeczenia któregoś ze środków karnych wymienionych w tym przepisie, ale tylko wobec osoby „skazanej”, podczas gdy oskarżony nie został skazany za przypisany mu czyn (wyrok warunkowo umarzający postępowanie nie jest wyrokiem skazującym, aczkolwiek przesadza winę sprawcy!). Również art. 67§3 kk przewiduje możliwość, ale nie obowiązek orzeczenia nawiązki wobec sprawcy co do którego warunkowo umorzono postepowanie karne. Wynika z tego, że sąd poprzez zaniechanie orzeczenie nawiązki bynajmniej nie obraził prawa materialnego.

Nawet w stosunku do osoby skaznej orzeczenie nawiązki z tego przepisu nie jest bezwzględnym obowiązkiem sądu, co wynika m. in. ze stanowiska wyrażonego w tej kwestii przez Sąd Najwyższy. Otóż, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 marca 2013 r. orzekł: „O ile treść przepisu art. 27c ust. 3 ustawy nie pozostawia wątpliwości co do obligatoryjności orzekania ("sąd orzeka") również tych środków karnych, o tyle użycie w nim klauzuli "odpowiedniego" stosowania tych przepisów wskazuje, że obligatoryjność tych środków nie jest bezwzględna w odniesieniu do każdego z wymienionych w art. 27c ust. 1 przestępstw i oznacza, że w przypadku popełnienia któregokolwiek z tych przestępstw, sąd nie ma obowiązku orzekania wszystkich czterech środków karnych łącznie”, w dodatku: „Nie chodzi o stosowanie jednakowych środków karnych za różne czyny, ale o orzekanie tylko takich środków karnych, które będą właściwe dla osiągnięcia celu jakim jest właściwa represja karna w odniesieniu do danego sprawcy za popełnienie konkretnego czynu”.

Podsumowując: „Obligatoryjność orzekania środków karnych wskazanych w art. 27c ust. 3 zależy więc od szeregu czynników, w tym m. in. od rodzaju i sposobu popełnienia przestępstwa, wyrządzonej szkody, czy też tego, kto jest sprawcą czynu” ((...)). W realiach przedmiotowej sprawy, nawet więc gdyby oskarżony został skazany za przypisane mu przestępstwo, to obligatoryjność orzeczenia środka karnego przewidzianego w art. 27c ust. 3 ustawy o rybactwie śródlądowym, zostałaby wyczerpana poprzez orzeczenie wobec skazanego przepadku narzędzi połowowych; jednakże oskarżony skazany nie został, a więc obowiązek zasądzenia wobec niego któregoś ze środków karnych przewidzianych w tym przepisie jego nie dotyczy.

Wyrok SO w Toruniu z dnia 11 czerwca 2015 r., IX Ka 180/15

Standard: 7865 (pełna treść orzeczenia)