„Pseudonimizacja” w rozumieniu art. 4 pkt 5 RODO

W przypadku gdy przedstawienie dokumentu zawierającego dane osobowe okaże się uzasadnione w sądowym postępowaniu cywilnym, jeżeli tylko część tych danych wydaje się niezbędna do celów dowodowych, sąd krajowy powinien rozważyć podjęcie dodatkowych środków w zakresie ochrony danych, takich jak zdefiniowana w art. 4 pkt 5 RODO pseudonimizacja nazwisk osób, których dane dotyczą, lub wszelkich innych środków mających na celu zminimalizowanie przeszkody w korzystaniu z prawa do ochrony danych osobowych, jaką stanowi przedstawienie takiego dokumentu. Takie środki mogą w szczególności obejmować ograniczenie publicznego dostępu do akt lub skierowany do stron, którym zostały przekazane dokumenty zawierające dane osobowe, nakaz niewykorzystywania tych danych w innym celu niż przeprowadzenie dowodu w danym postępowaniu sądowym.

Z art. 4 pkt 5 RODO w związku z motywem 26 tego rozporządzenia wynika, że dane osobowe, które zostały spseudonimizowane i które można by przypisać osobie fizycznej poprzez użycie dodatkowych informacji, należy uznać za informacje dotyczące możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej, do których mają zastosowanie zasady ochrony danych. Natomiast z motywu tego wynika, że zasady te nie mają zastosowania ani do „informacji anonimowych, czyli informacji, które nie wiążą się ze zidentyfikowaną lub możliwą do zidentyfikowania osobą fizyczną, ani do danych osobowych zanonimizowanych w taki sposób, że osób, których dane dotyczą, w ogóle nie można zidentyfikować lub już nie można zidentyfikować”.

Wyrok TSUE z dnia 2 marca 2023 r., C-268/21

Standard: 84066 (pełna treść orzeczenia)