Mobber zbiorowy

Pracodawca ponosi także odpowiedzialność w sytuacji, w której występuje mobber zbiorowy, a z nim mamy do czynienia wtedy, gdy indywidualne działania poszczególnych osób nie stanowią mobbingu (choć stanowią naruszenie dóbr osobistych), jednak suma działań indywidualnych - w tym nawet działań od siebie niezależnych - wypełnia kryteria mobbingu. Dzieje się tak, kiedy na przykład każdy ze zmieniających się przełożonych mobbuje podwładnego w sposób krótkotrwały. Jednak ostatecznie zjawisko szykan ma charakter długotrwały (zob. A. Sobczyk: Wolność pracy i władza, Warszawa 2015, LEX).

W definicji mobbingu nie chodzi o ciągłość działania zawsze jednej osoby, ale ciągłość zachowań (działań lub zaniechań) mobbingowych w ogólności. Wyraźnie widać to w przypadku mobbera zbiorowego. Innymi słowy, przesłanka ciągłości jest zachowana, jeżeli weźmie się pod uwagę sumę wszystkich zachowań mobbingowych, również pochodzących od kilku osób występujących w określonym czasie i miejscu. 

Sformułowanie „nękanie” zdaje się sugerować pewną wielokrotność zachowań, natomiast nie jest konieczna ich tożsamość.

Wyrok SN z dnia 13 lutego 2024 r., II PSKP 29/22

Standard: 80752 (pełna treść orzeczenia)