Ustanowienie zarządcy przymusowego (art. 26 u.w.l.)
Ustawa o własności lokali
Zarządca przymusowy, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.w.l., jest uprawniony do udzielenia sobie samemu pełnomocnictwa procesowego, jeżeli jest jedną z osób, o których mowa w art. 87 k.p.c. Czynność ta nie przekraczała zakresu czynności zwykłego zarządu, a więc takich, do jakich wykonywania był uprawniony zarządca przymusowy jako reprezentant wspólnoty. Brak jest przeciwskazań do występowania przez zarządcę przymusowego w podwójnej roli.
Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2022 r., III CZ 177/22
Standard: 69131 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z treścią przepisu art. 26 ustawy o własności lokali, jeżeli zarząd nie wypełnia swoich obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie. Rola zarządcy przymusowego sprowadza się do zastępowania zarządu wspólnoty mieszkaniowej w wykonywaniu obowiązków, a prawomocne postanowienie sądu o ustanowieniu zarządcy przymusowego pozbawia dotychczasowy zarząd jego praw. Innymi słowy, w okresie wyznaczonym przez sąd zarządca przymusowy pełni funkcję zarządu. W konsekwencji oznacza to, że zarządca przymusowy nie może dokonywać czynności wychodzących poza zakres uprawnień, jakie ma zarząd.
Niewypełnianie obowiązków i naruszanie zasad prawidłowej gospodarki, o jakich mowa w treści przepisu art. 26 powołanej ustawy, można rozumieć dość szeroko. Oprócz różnych czynów niezgodnych z prawem, będzie ono obejmowało także niewywiązywanie się z obowiązków nałożonych na zarządcę lub na zarząd ustawą oraz umową właścicieli, albo umową o zarządzanie, a także niewykonywanie uchwał właścicieli lokali i sprawowanie zarządu w taki sposób, że stan nieruchomości ulega pogorszeniu (w tym niedokonywanie niezbędnych napraw, konserwacji, remontów itp.) czy działanie wbrew woli członków wspólnoty.
Wystąpienie do sądu z wnioskiem o ustanowienie zarządcy powinno być poprzedzone próbą usunięcia stanu, który może stanowić przyczynę złożenia takiego wniosku. W dużych wspólnotach mieszkaniowych może to być podjęcie próby wyboru, odwołania lub zmiany zarządu (i zwołanie w tym celu zebrania właścicieli lokali, zgodnie z art. 31 lit. b ustawy o własności lokali) albo powierzenie zarządu konkretnej osobie.
Postanowienie SR w Gliwicach z dnia 11 sierpnia 2016 r., I Ns 2930/15
Standard: 5012 (pełna treść orzeczenia)