Nieuczciwa praktyka rynkowa jako praktyka naruszającą zbiorowe interesy konsumentów (art. 24 ust. 2 pkt 3 u.o.k.k.).

Zakwalifikowanie zachowania przedsiębiorcy jako nieuczciwej praktyki rynkowej skutkuje konsekwentnie uznaniem go za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów (art. 24 ust. 2 pkt 3 u.o.k.k.).

Za stosowanie nieuczciwych praktyk rynkowych ustawa przewiduje sankcje cywilne (art. 12 u.p.n.p.r.), karne (art. 15-16 u.p.n.p.r.) oraz - na mocy przepisów odrębnych względem omawianej ustawy - administracyjne (art. 106 ust. 1 pkt 4 u.o.k.k. w zw. z art. 4-11 u.p.n.p.r.).

Postanowienie SN z dnia 16 lipca 2019 r., I NSK 90/18

Standard: 43651 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 24 ust. 2 pkt 1-3 u.o.k.k. doprecyzowuje bowiem ogólną definicję praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów przez przykładowe wskazanie zachowań przedsiębiorców, które, w ocenie ustawodawcy, takie interesy mogą naruszać. Z samej treści komentowanego artykułu wynika zaś, że sprzeczność z prawem może odnosić się, m. in., do naruszenia przepisów u.p.n.p.r.

Nieuczciwe praktyki rynkowe w przeważającej części spełniają warunki ich kwalifikacji jako praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Nieuczciwe praktyki rynkowe są bowiem działaniami zakazanymi na podstawie u.p.n.p.r., a zatem są praktykami bezprawnymi, nadto z definicji, są one praktykami przedsiębiorców w stosunku do konsumentów i obejmują taki katalog zachowań przedsiębiorców, które ze swojej natury skierowane są do szerszego grona nieoznaczonych konsumentów.

Wyrok SN z dnia 16 kwietnia 2015 r., III SK 24/14

Standard: 43669 (pełna treść orzeczenia)