Przemoc w rozumieniu art. 119 k.k.
Dyskryminacja (art. 119 k.k.)
Przemoc w rozumieniu art. 119 § 1 k.k. to również naruszenie nietykalności cielesnej pokrzywdzonego. W sensie prawnym bowiem przemoc to fizyczne oddzia ływanie na człowieka, a naruszenie jego nietykalności to najłagodniejsza forma tego oddziaływania. Zgodnie z przepisem art. 4 Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej otwartej do podpisu w dnia 7 marca 1966 r. (Dz. U. z 1969 r., Nr 25, poz. 187) państwa-strony konwencji zobowiązały się uznać za przestępstwo wszelkie akty przemocy wobec grupy osób o innym kolorze skóry lub innego pochodzenia.
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 19 lipca 2018 r., II AKa 192/18
Standard: 20422 (pełna treść orzeczenia)
Istotą przestępstwa z art. 119 § 1 kk jest stosowanie przemocy (lub groźby bezprawnej) wobec grupy osób lub poszczególnej osoby z powodów w tym przepisie określonych. Treść przepisu jest jasna i nie wymaga innych metod wykładni, niż prosta wykładnia językowa. W jego świetle chodzi wyłącznie o przemoc wobec właśnie osoby lub grupy osób. Użycie jakiejkolwiek przemocy stosowanej wobec rzeczy nie jest na tej podstawie prawnej penalizowane.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 14 maja 2014 r., II AKa 79/14
Standard: 77582 (pełna treść orzeczenia)