Wyciąg z listy wierzytelności (art. 264 Pr. Up.)

Postanowienie o wciągnięciu wierzytelności na listę, oparte na uznaniu wierzytelności przez dłużnika dokonanym w sądowym postępowaniu upadłościowym, wiążącym co do zasady (art. 213 § 2 w zw. z art. 229 Pr. Up. i N.) niewątpliwie ma moc orzeczenia korzystającego z dobrodziejstw prawomocności materialnej, w tym i z art. 365 § 1 k.p.c. zgodnie z którym orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, ale również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach przewidzianych w ustawie także inne osoby.

Przemawia za tym mająca charakter materialnoprawny, szczególna regulacja art. 264 ust. 1 i 2 wskazująca w sposób jednoznaczny, kiedy i w jakim trybie upadły po ustaniu postępowania upadłościowego może kwestionować istnienie wierzytelności objętej listą wierzytelności albo jej zakres. Zgodnie z art. 264 § 1 Pr. Up. i N. upadły może żądać ustalenia, że wierzytelność objęta listą wierzytelności nie istnieje albo istnieje w mniejszym zakresie, jeżeli nie uznał wierzytelności zgłoszonej w postępowaniu upadłościowym i nie zapadło co do niej jeszcze prawomocne orzeczenie sądowe. Uprawnienie, takie nie przysługuje zatem dłużnikowi jeżeli uznał wierzytelność w postępowaniu upadłościowym. To wyklucza ponowne badanie istnienia wierzytelności i jej wysokości w innym postępowaniu.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 25 września 2008 r., V ACa 242/08

Standard: 19543