Postanowienie z dnia 2016-09-28 sygn. III SA/Wa 1835/16

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Agnieszka Grzelak po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku F. Sp. z o.o. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi F. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie

Uzasadnienie

Skarżąca F. Spółka z o.o. reprezentowana przez adwokata T. U. , wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych uzasadniając, że Spółka nie posiada żadnych środków pieniężnych ponieważ całkowicie zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej

W oświadczeniu o majątku i dochodach Skarżąca wskazała, że posiada kapitał zakładowy w wysokości [...] zł, wartość środków trwałych wynosi [...] zł. Skarżąca za ostatni rok obrotowy poniosła stratę w kwocie 2.582,20 zł. Skarżąca wskazała, że na posiadanym rachunku bankowym posiada 252,26 zł. Skarżąca wyjaśniła również, że nie posiada środków w kasie. Należności wobec osób trzecich wynoszą 297.256,20 zł, a zobowiązania 7.121,86 zł.

Na wezwanie referendarza sądowego o przedłożenie dodatkowych dokumentów i informacji, Skarżąca przesłała wyciągi z rachunków bankowych za okres od 1 sierpnia 2014 r. do 28 lutego 2015 r. oraz zeznania podatkowe CIT-8, z których wynika, że w 2015 r. Skarżąca nie osiągnęła przychodów, a w 2014 r. osiągnęła przychód w kwocie 2.176.663,75 zł. Skarżąca przedłożyła rachunek zysków i strat oraz bilans za 2015 r. oraz deklaracje VAT-7 za I i II kwartał 2016 r. Wyjaśniła, że nie posiada udziałów w innych podmiotach, ani żadnych nieruchomości. Skarżąca oświadczyła również, że nie posiada środków w kasie. Należności wobec osób trzecich wynoszą 297.256,20 zł, a zobowiązania 7.121,86 zł.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie realizacji prawa do sądu stronie, która ze względu na dochody, stan majątkowy i rodzinny nie może ponieść kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy uzależnione jest od spełnienia przesłanek określonych w art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 718 ze zm., dalej: "P.p.s.a."). Zgodnie z § 2 pkt 2 tego artykułu osoba prawna, a także inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (tak w niniejszej sprawie) - gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.

Oceniając wniosek Skarżącej z punktu widzenia powyższej przesłanki referendarz sądowy uznał, że nie zasługuje on na uwzględnienie.

Z nadesłanych materiałów wynika, że Skarżąca w 2015 r. nie prowadziła działalności, natomiast w 2014 r. uzyskała przychód w kwocie 2.176.663,75 zł. Wpis od skargi w niniejszej sprawie wynosi 4.958 zł, natomiast z bilansu sporządzonego na 31 grudnia 2015 r. wynika, że Skarżąca posiada środki w kasie i na rachunkach w kwocie 29.059 zł. Skarżąca natomiast nie wykazała dlaczego z tej kwoty nie może uiścić należnego w sprawie wpisu od skargi. Ponadto Skarżąca nie wywiązała się z wezwania referendarza sądowego i nie przedłożyła wszystkich wymaganych dokumentów. Skarżąca została bowiem wezwana do przedłożenia wyciągów i wykazów z posiadanych rachunków bankowych krajowych oraz zagranicznych, w tym kont i lokat dewizowych z okresu ostatnich trzech miesięcy, a w przypadku ich nieposiadania, dokumentów o zamknięciu tych rachunków. Skarżąca jednak przesłała wyciągi z rachunków bankowych za okres od 1 sierpnia 2014 r. do 28 lutego 2015 r. Natomiast w piśmie przewodnim z 23 sierpnia 2016 r. pełnomocnik Skarżącej twierdzi, że przesyła wyciąg z rachunków bankowych z okresu ostatnich trzech miesięcy.

Powyższe wielkości w porównaniu wysokością wymaganych na tym etapie postępowania kosztów sądowych, nie pozwalają zatem stwierdzić, że Skarżąca wykazała przesłankę z art. 246 § 2 pkt 2 P.p.s.a. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 1 sierpnia 2013 r. (I FZ 327/13) wydatki na spory sądowe są, obok wydatków o charakterze cywilnoprawnym, co do zasady, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednakże, wydatki związane z prowadzeniem tej działalności o charakterze cywilnoprawnym nie mogą mieć pierwszeństwa zaspokojenia przed zobowiązaniami publicznoprawnymi, a do takich zalicza się koszty sądowe.

Wskazać przy tym należy, że racjonalny uczestnik obrotu gospodarczego powinien zabezpieczyć środki na ponoszenie wszelkich zobowiązań publicznoprawnych, w tym ponoszenie kosztów ewentualnych postępowań sądowych. Zwłaszcza, że w roku 2014 r. Skarżąca osiągnęła przychody w wysokości 2.176.663,75 zł. Okoliczność, że Skarżąca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie osiąga z tego tytułu przychodów nie jest jednoznaczna z wykazaniem przesłanek, o których mowa w art. 246 § 2 pkt 2 P.p.s.a.

Rezygnacja z bycia czynnym przedsiębiorcą i związany z tym brak środków na pokrycie kosztów sądowych jest powodowany postawą Skarżącej i nie może stanowić podstawy do traktowania jej w sposób uprzywilejowany.

Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.