Postanowienie z dnia 2016-06-30 sygn. I CZ 40/16

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt I CZ 40/16

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)

SSN Grzegorz Misiurek

SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku P. K.

przy uczestnictwie T. F. i Prokuratora Prokuratury Regionalnej w W.

o uchylenie ubezwłasnowolnienia,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 30 czerwca 2016 r., zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 19 listopada 2015 r.,

oddala zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2014 roku Sąd Okręgowy oddalił apelację wnioskodawczyni P. K. od postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 19 grudnia 2012 roku oddalającego wniosek wnioskodawczyni o uchylenie jej ubezwłasnowolnienia częściowego orzeczonego postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 22 października 2009 roku w sprawie XXIV Ns …/08 z powodu choroby psychicznej. Sąd Okręgowy ustanowił dla wnioskodawczyni pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego, któremu doręczył w dniu 25 czerwca 2014 roku odpis postanowienia z uzasadnieniem. W dniu 6 lipca 2014 roku fachowy pełnomocnik wnioskodawczyni złożył opinię dotyczącą odmowy sporządzenia skargi kasacyjnej, której odpis pełnomocnik doręczył także wnioskodawczyni. W dniu 21 października 2015 roku wnioskodawczyni wniosła osobiście sporządzoną skargę kasacyjną, którą Sąd Okręgowy odrzucił postanowieniem z dnia 19 listopada 2015 roku z uwagi na naruszenie przymusu adwokacko- radcowskiego, o którym mowa w art. 87¹ k.p.c. oraz złożenie skargi po upływie ustawowego terminu.

W zażaleniu na to postanowienie zawodowy pełnomocnik wnioskodawczyni z wyboru w osobie radcy prawnego zarzucił naruszenie art. 65 k.p.c. przez brak prawidłowej reprezentacji częściowo ubezwłasnowolnionej wnioskodawczyni. Podniósł, że w niniejszym postępowaniu wnioskodawczyni była reprezentowana przez kuratora M. D., podczas gdy wobec jego rezygnacji, od października 2015 roku został ustanowiony dla niej kurator w osobie T. F.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do 87¹ § 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych (przymus adwokacko - radcowski). Zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez stronę pozbawioną zdolności postulacyjnej w świetle art. 87¹ k.p.c. jest dotknięte brakiem nieusuwalnym i powoduje konieczność odrzucenia skargi na podstawie art.398⁶ § 2 k.p.c., jako niedopuszczalnej, bez wzywania do uzupełnienia tego braku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2006 r., III CZ 5/06, niepublikowane). W rozpoznawanej sprawie w toku terminu biegnącego do złożenia skargi kasacyjnej (czerwiec-sierpień 2014 r.), wnioskodawczyni była reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika z urzędu, który sporządził opinię dotyczącą odmowy sporządzenia skargi kasacyjnej. W tym czasie działał także w sprawie prawidłowo ustanowiony dla niej kurator w osobie M. D. Gwarancje procesowe przysługujące wnioskodawczyni nie zostały naruszone; nie doszło do naruszenia art. 65 k.p.c. Skarga kasacyjna została wniesiona nie tylko z naruszeniem przymusu adwokacko-radcowskiego, ale także po upływie ustawowego terminu, zasadnie podlegała więc odrzuceniu z tych przyczyn. Zastąpienie w październiku 2015 roku poprzedniego kuratora M. D. nowym kuratorem w osobie T. F. nie ma znaczenia dla oceny trafności zaskarżonej decyzji Sądu drugiej instancji.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji (art. 398¹⁴ w zw. z art. 394¹ § 1 k.p.c.).

jw

kc