Postanowienie z dnia 2006-06-29 sygn. IV CZ 51/06

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV CZ 51/06

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2006 r. Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Barbara Myszka (przewodniczący)

SSN Jan Górowski (sprawozdawca)

SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian

w sprawie ze skargi powoda o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

z dnia 22 maja 2002 r., sygn. akt I ACa 119/02 w sprawie z powództwa Z. P.

przeciwko Skarbowi Państwa - Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej "P." w K. o odszkodowanie, zadośćuczynienie i unieważnienie decyzji orzeczniczych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 czerwca 2006 r.,

zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt I ACa 388/06,

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 31 października 2000 r. Sąd Okręgowy w Koszalinie oddalił powództwo Z. P. przeciwko Skarbowi Państwa Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej „P." w K. w zakresie dotyczącym żądania zadośćuczynienia i odszkodowania oraz w pozostałym zakresie odrzucił pozew. Apelację powoda od tego wyroku Sąd Apelacyjny oddalił wyrokiem z dnia 22 maja 2002 r.

Skarga powoda Z. P. o wznowienie tego postępowania została odrzucona postanowieniem z dnia 27 stycznia 2005 r ze względu na uchybienie przez skarżącego terminu określonego w art. 407 k.p.c. oraz braku oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia.

Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 15 czerwca 2005 r oddalił zażalenie Z. P. na to postanowienie, podzielając argumentację Sądu Apelacyjnego.

Ponowna skarga powoda o wznowienie tego postępowania wpłynęła do Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w dniu 23 lutego 2006 r. i została odrzucona przez ten Sąd postanowieniem z dnia 23 marca 2006 r.

Sąd ten wskazał, że przedłożone dokumenty tj. zaświadczenia o stanie zdrowia powoda zostały wydane w latach 1984 - 1996 i były znane powodowi już w tym czasie, a powołanie się na podstawę określoną w art. 401 pkt 2 k.p.c. nie zostało poparte żadnymi twierdzeniami.

W zażaleniu powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zawarty w artykule 416 k.p.c. zakaz ponownego wnoszenia skargi o wznowienie postępowania nie stosuje się, jeżeli poprzednia skarga, jak ma to miejsce w omawianym wypadku, uległa odrzuceniu. Zauważyć też należy, że wprowadzone ustawą z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 172, poz. 1804), w wykonaniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 października 2004 r. SK 1/04 (Dz.U. Nr 237, poz. 2384) zmiany w unormowaniu wznowienia nie dotyczą omawianego wypadku, gdyż obejmują jedynie sanację konstytucyjności.

Ustawowe podstawy wznowienia to rażące uchybienia, które mogły wystąpić w postępowaniu zakończonym prawomocnym orzeczeniem zaskarżonym skargą. Tymczasem powód w zażaleniu podniósł między innymi zarzuty dotyczące prawomocnego orzeczenia zapadłego na skutek wniesienia poprzedniej skargi, co oczywiście nie mogło przynieść efektu.

W samym zażaleniu powód wskazał, że o okolicznościach mogących stanowić - jego zdaniem - podstawę wznowienia dowiedział się w grudniu 2004 r. Niewątpliwie zatem wniósł skargę po upływie trzymiesięcznego terminu (art. 407 k.p.c. w zw. z art. 410k.p.c.).

Zażalenie zatem jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu (art. 398¹⁴ k.p.c. w zw. z art. 398²¹ k.p.c. i art. 394¹ § 3 k.p.c.).