Postanowienie z dnia 2020-11-30 sygn. IV CO 237/20
Numer BOS: 2221976
Data orzeczenia: 2020-11-30
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:
Sygn. akt IV CO 237/20
POSTANOWIENIE
Dnia 30 listopada 2020 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kamil Zaradkiewicz
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 listopada 2020 r.,
na skutek przedstawienia przez Sąd Okręgowy w Z.
akt sygn. I C (…)
z postanowieniem z dnia 15 września 2020 r.,
w sprawie z powództwa E. M.
przeciwko P. M.
o rozwód,
zawiesza postępowanie przed Sądem Najwyższym na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 39821 k.p.c. - w związku z przedstawieniem przez Sąd Najwyższy pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu w sprawie o sygn. akt IV CO 50/19.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Z. postanowieniem z 15 września 2020 r. zwrócił się do Sądu Najwyższego w trybie art. 45 k.p.c. o oznaczenie sądu właściwego do rozpoznania sprawy wskazując, iż brak jest podstaw do ustalenia tej właściwości na podstawie art. 41 k.p.c. Wskazał, iż oboje małżonkowie zamieszkują w Niemczech, które to państwo jest ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania stron i strony nadal tam przebywają.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie postępowanie przed Sądem Najwyższym podlega zawieszeniu na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 w związku z art. 391 § 1 w związku z art. 39821 k.p.c. w związku z przedstawieniem przez Sąd Najwyższy pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu w sprawie o sygn. akt IV CO 50/19.
Konieczność zawieszenia postępowania wynika z faktu, iż od wyniku postępowania zainicjowanego przed Trybunałem Konstytucyjnym wskazanym powyżej pytaniem prawnym, tj. rozstrzygnięcia w zakresie hierarchicznej zgodności art. 45 k.p.c. ze wskazanymi w pytaniu prawnym normami konstytucyjnymi, zależy również rozstrzygnięcie w sprawie niniejszej, skoro pytanie prawne w sprawie o sygn. IV CO 50/19 dotyczy przepisu, który został wskazany przez Sąd Rejonowy w Ś. jako znajdujący zastosowanie również w tej sprawie.
Wątpliwości Sądu Najwyższego sformułowane w pytaniu prawnym dotyczą tego, czy art. 45 k.p.c. w zakresie, w jakim:
1.wyklucza stwierdzenie niewłaściwości sądu w razie oznaczenia przez Sąd Najwyższy sądu, przed który należy wytoczyć powództwo - jest zgodny z art. 2 oraz z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP,
2.nie określa kryteriów ani przesłanek stanowiących podstawę oznaczenia przez Sąd Najwyższy sądu, przed który należy wytoczyć powództwo - jest zgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 176 ust. 2 oraz z art. 7 Konstytucji RP.
Ze względu na systematykę przepisów Kodeksu postępowania cywilnego wyłączenie stosowania art. 177 k.p.c. dotyczy wyłącznie spraw, o których mowa w art. 3981 i nast. (część pierwsza, księga pierwsza, tytuł VI, dział Va „Skarga kasacyjna”). Art. 39812 k.p.c. powinien być intepretowany ściśle. W konsekwencji, niezależnie od wykładni powyższego przepisu w postępowaniach wywołanych skargą kasacyjną, wyłączenie stosowania art. 177 k.p.c. nie dotyczy innych postępowań przed Sądem Najwyższym niż zainicjowane skargą, a zatem również postępowania na podstawie art. 45 k.p.c.
Z tych względów, na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 w związku z art. 391 § 1 w związku z art. 39821 k.p.c., Sąd Najwyższy postanowił, jak w sentencji.
Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.