Postanowienie z dnia 2011-11-16 sygn. III KZ 75/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III KZ 75/11

Postanowienie z dnia 16 listopada 2011 r.

Przewodniczący: Sędzia B. Skoczkowska.

Sąd Najwyższy w sprawie M. P. i K. P., po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 16 listopada 2011 r., zażalenia oskarżycieli prywatnych J. P., Ł. Z. i H. Z., na postanowienie Sądu Okręgowego w T. z dnia 13 lipca 2011 r., sygn. akt IX Ka 174/11, w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na podstawie art. 437 § 1 k.p.k., postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Wskazanym powyżej postanowieniem, Sąd Okręgowy odmówił uwzględnienia wniosku oskarżycieli prywatnych J. P., Ł. Z. i H. Z. w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia 19 maja 2011 r., w sprawie o sygn. akt IX Ka 174/11. Zażalenie na to postanowienie wnieśli oskarżyciele prywatni, podnosząc, że nie byli obecni na ogłoszeniu wyroku, gdyż nie zostali powiadomieni o terminie jego ogłoszenia, a nadto, mimo iż na to oczekiwali, nie doręczono im odpisu wyroku.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zażalenie nie jest zasadne.

Przypomnieć należy, że w myśl art. 126 § 1 k.p.k. warunkiem przywrócenia stronie terminu zawitego jest wykazanie, że niedotrzymanie tego terminu nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych.

Z akt sprawy wynika, że faktycznie skarżący nie byli powiadomieni o terminie ogłoszenia wyroku w dniu 19 maja 2011 r., jednakże, jak słusznie zauważył Sąd Okręgowy, oskarżyciele prywatni byli prawidłowo powiadomieni o terminie rozprawy apelacyjnej w dniu 12 maja 2011 r., na której zapadła decyzja w trybie art. 411 § 1 k.p.k. o odroczeniu wydania wyroku do dnia 19 maja 2011 r. Na rozprawę tę nie stawili się skarżący oraz nie podjęli jakichkolwiek działań, aby uzyskać informacje o jej przebiegu. Wskazać natomiast należy, że obowiązujące przepisy postępowania karnego nie nakładają na Sąd obowiązku informowania oskarżycieli prywatnych o terminie ogłoszenia wyroku, w takiej sytuacji, jaka zaistniała w niniejszej sprawie, ani też doręczania odpisu wyroku wraz z pouczeniem o terminie i sposobie jego zaskarżenia. Okoliczność, że skarżący nie byli reprezentowani w trakcie rozpoznawania sprawy przez pełnomocnika nie może mieć również wpływu na zasadność decyzji sądu o odmowie przywrócenia terminu. Zauważyć jedynie należy, że przepis art. 100 k.p.k. w sposób odmienny reguluje doręczanie orzeczeń zapadłych na rozprawie i na posiedzeniu, dlatego też odpisy postanowień, o których mowa w zażaleniu, były doręczane skarżącym. Jednakże wyciąganie z tych faktów określonych wniosków i oczekiwanie na doręczenie odpisu wyroku, nie było uprawnione.

W ocenie Sądu Najwyższego w niniejszej sprawie skarżący nie wykazali, aby fakt niedotrzymania terminu wystąpił z przyczyn od nich niezależnych.

Należy więc stwierdzić, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 126 § 1 k.p.k. i w tych warunkach, nie znajdując podstaw do uwzględnienia złożonego zażalenia, Sąd Najwyższy postanowił jak wyżej.