Postanowienie z dnia 2016-01-14 sygn. IV CSK 154/15

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt IV CSK 154/15

POSTANOWIENIE

Dnia 14 stycznia 2016 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)

SSN Marian Kocon (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Pietrzykowski

w sprawie z wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. Oddziału w B. przy uczestnictwie C. P. i B. P.

o wpis,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 14 stycznia 2016 r.,

skargi kasacyjnej wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Okręgowego w B.

z dnia 2 października 2014 r.,

uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w B. postanowieniem z dnia 2 października 2014 r. oddalił apelację wnioskodawcy od postanowienia Sądu pierwszej instancji oddalającego wniosek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. o dokonanie w określonej księdze wieczystej wpisu hipoteki przymusowej w kwocie 14467,14 zł, tytułem zabezpieczenia spłaty zaległych składek. U podłoża tego rozstrzygnięcia legło ustalenie na podstawie dołączonych do wniosku decyzji, że dłużnikiem wnioskodawcy jest tylko uczestnik C. P., a decyzja dotycząca B. P. w części orzekającej nie zawiera żadnego wobec niej rozstrzygnięcia oraz pogląd, iż jedynie administracyjny tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko dłużnikowi i jego małżonkowi może stanowić podstawę wpisu hipoteki przymusowej na rzecz wnioskodawcy.

W skardze kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego - opartej na podstawie pierwszej z art. 398³ k.p.c. - wnioskodawca zarzucił naruszenie art. 110 u.k.w.h. w zw. z art. 26 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t: Dz.U. z 2013 r., poz. 1442 ze zm. - dalej: „u.s.u.s.”) oraz art. 107 § 1, art. 28 i art. 40 k.p.a. w zw. z art. 123 u.s.u.s. i art. 29 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t: Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) w zw. z art. 31 u.s.u.s., i wniósł o uchylenie tego postanowienia oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jak to zostało wyjaśnione w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2014 r., III CZP 28/14 (OSNC 2015, nr 2, poz. 14) decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustalająca wysokość należności z tytułu składek może być podstawą wpisu hipoteki przymusowej na nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego dłużnika i jego małżonka tylko wtedy, gdy została doręczona obojgu małżonkom. Sąd Najwyższy w obecnym składzie podziela to stanowisko w całości i dla uniknięcia zbędnych powtórzeń powołuje się na wywody i argumenty zawarte w uzasadnieniu tej uchwały, a jedynie dla szczególnego zaakcentowania podkreśla, że wykładnia Sądu Okręgowego wymagająca by podstawą wpisu hipoteki przymusowej mógł być jedynie administracyjny tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko dłużnikowi i jego małżonkowi prowadziłaby do pozbawienia znaczenia prawnego przepisów art. 26 ust. 3 i ust. 3a pkt 2 u.s.u.s., jak również oznaczałaby, że mimo wymagania przewidzianego w art. 26 ust. 3 tej ustawy ustanowienie hipoteki w stosunku do jednego ze współwłaścicieli nieruchomości następowałoby na podstawie niedoręczonej decyzji administracyjnej (por. też postanowienia SN z dnia 16 grudnia 2015 r., IV CSK 118/15, nie publ. i IV CSK 119/15, nie publ.).

Skoro Sąd Okręgowy wyszedł z odmiennych założeń prawnych, zaskarżone postanowienie nie mogło się ostać (art. 398¹⁵ k.p.c.).

Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.

eb