Postanowienie z dnia 2019-10-10 sygn. III SAB/Gd 46/19

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 10 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na bezczynność Koła Łowieckiego im. [...] w G. w przedmiocie oszacowania szkód łowieckich postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić ze środków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rzecz skarżącego J. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

J. S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Koła Łowieckiego im. [...] w G. w sprawie szacowania szkód na jego uprawach. Jego zdaniem Koło Łowieckie nie wykonało obowiązków nałożonych przepisami prawa łowieckiego oraz umową dzierżawy obwodu.

W odpowiedzi na skargę Polski Związek Łowiecki Koło Łowieckie im. [...] w G. uznało ją za bezzasadną opisując obszernie podejmowane w uprzednich latach działania w obwodzie łowieckim nr [...], dzierżawionym przez Koło związane m.in. z szacowaniem szkód łowieckich w gospodarstwie skarżącego oraz próbami zastosowania środków zaradczych mających na celu minimalizację tych szkód.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Przed merytorycznym rozpoznaniem skargi, sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada z urzędu jej dopuszczalność, ustalając czy mieści się w katalogu spraw należących do właściwości sądu administracyjnego. Zakres właściwości sądu administracyjnego określać muszą przepisy ustawy, ponieważ wymaga tego art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2107) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej (§ 1), przy czym kontrola ta jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2).

Stosownie natomiast do art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. – dalej jako: "p.p.s.a.") sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W myśl art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 508, 650, 723, 1000 i 1039), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a; 9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw. Ponadto sądy administracyjne orzekają w sprawach sprzeciwów od decyzji wydanych na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (art. 3 § 2a p.p.s.a.), a także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 p.p.s.a.).

W świetle powyższego przepisu skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego w przypadkach określonych w punktach 8 i 9 art. 3 § 2 p.p.s.a. i dotyczy sytuacji, w których organy administracji nie podejmują nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidulanych. Nie każdy zatem przejaw braku działalności organów podlega jurysdykcji sądu administracyjnego.

Przedmiotem rozpoznania niniejszej skargi jest bezczynność Koła Łowieckiego im. [...] w G. w sprawie szacowania szkód łowieckich.

Kwestia szacowania szkód łowieckich oraz wypłaty odszkodowania została uregulowana w rozdziale 9 zatytułowanym: "Szkody łowieckie" ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2033 ze zm. – dalej w skrócie: "u.p.ł.").

Wniesiona przez skarżącego skarga dotyczy bezczynności koła łowieckiego w zakresie braku oszacowania szkód wyrządzonych w uprawach rolnych (zob. art. 46 ust. 2 u.p.ł.). Analiza powyższego katalogu aktów i czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego prowadzi jednak do wniosku, że zaskarżona przez skarżącego bezczynność Koła Łowieckiego im. [...] w G. nie należy do żadnej kategorii spraw, które mieszczą się w zakresie objętym kognicją sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 6 u.p.ł. naczelnym organem administracji rządowej w zakresie łowiectwa jest minister właściwy do spraw środowiska. Administrację w zakresie łowiectwa, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, sprawuje natomiast samorząd województwa jako zadanie z zakresu administracji rządowej (art. 7 u.p.ł.). Koło łowieckie nie jest częścią samorządu województwa. Stosownie do art. 33 ust. 1 i ust. 2 u.p.ł. koła łowieckie są podstawowym ogniwem organizacyjnym Polskiego Związku Łowieckiego. Posiadają osobowość prawną, a ich zadania określa statut Polskiego Związku Łowieckiego (art. 32 ust. 4 pkt 4 u.p.ł.). Ustawa nie stanowi o powierzeniu im zadań administracyjnych z zakresu łowiectwa.

Powyższe prowadzi do stwierdzenia, że koło łowieckie nie jest organem administracji publicznej, a czynności podejmowane przez przedstawicieli koła łowieckiego dzierżawiącego obwód łowiecki, w zakresie oględzin i szacowania szkód łowieckich, nie mogą być zakwalifikowane jako działania z zakresu administracji publicznej (zob. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 maja 2008 r., sygn. akt II SA/Bd 13/08, LEX nr 1057236).

Ponadto w orzecznictwie wyrażany jest także pogląd, że szacowanie szkód wyrządzonych przez zwierzęta łowne oraz następnie wypłata odszkodowania z tego tytułu nie rozstrzyga sprawy administracyjnej, gdyż roszczenia o odszkodowanie za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez zwierzęta łowne są sprawami z zakresu prawa cywilnego, czyli sprawami cywilnymi, które stosownie do art. 2 § 1 k.p.c. powinny być rozpoznawane przez sądy powszechne (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 marca 2019 r., sygn. akt II SAB/Sz 25/19, LEX nr 2641386, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 maja 2008 r., sygn. akt II SA/Lu 108/08, LEX nr 518032). Potwierdzeniem takiego stanowiska jest także treść art. 49a ust. 1 u.p.ł., w którym wskazano jedynie na subsydiarne ("w zakresie nieuregulowanym w ustawie lub przepisach wydanych na jej podstawie") i odpowiednie stosowanie przepisów Kodeks postępowania administracyjnego, i to tylko w postępowaniach prowadzonych przez nadleśniczego lub dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w sprawach ustalenia wysokości odszkodowania.

Powyższe prowadzi zatem do uznania, że sprawa dotycząca szacowania szkód wyrządzonych przez zwierzęta łowne oraz następnie wypłata odszkodowania z tego tytułu, nie jest w istocie sprawą administracyjną polegającą kognicji sądownictwa administracyjnego. W takiej sytuacji również bezczynność organu w tym przedmiocie nie może być poddana kontroli sądowoadministracyjnej.

Mając powyższe na uwadze Sąd odrzucił skargę jako nienależącą do właściwości sądu administracyjnego na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 58 § 3 p.p.s.a. (pkt 1. sentencji postanowienia).

W przedmiocie kosztów orzeczono stosownie do art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (pkt 2. sentencji postanowienia).