Wyrok z dnia 2008-12-08 sygn. V SA/Wa 675/08

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Danuta Dopierała (spr.), Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska - Szary, Sędzia WSA - Michał Sowiński, , Protokolant - Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi "K." Sp. z o.o. w O.. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia ... grudnia 2007 r. nr ... w przedmiocie: zgłoszenia sprzeciwu na wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości. 1) uchyla zaskarżone postanowienie 2) zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz K. Sp. z o.o. w O.kwotę ... zł (... złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej w dniu 8 stycznia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez K. Spółkę z o.o. w O. jest postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z ... grudnia 2007 r., nr ... utrzymujące w mocy postanowienie własne z ... sierpnia 2007 r. nr ... w przedmiocie zgłoszenia sprzeciwu na wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości rolnych.

Skarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym:

K. Sp. z o.o. z siedzibą w O., będąca cudzoziemcem w rozumieniu przepisów ustawy z 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2004 r., Nr 167, poz. 1758 ze zm.), dalej powoływanej jako: "ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców", wystąpiła z wnioskiem datowanym na ... kwietnia 2007 r. do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości położonej w miejscowości S., powiat L., województwo ..., o łącznej powierzchni ... ha, na którą składają się działki niezabudowane oraz działka częściowo zabudowana, dla których Sąd Rejonowy w L. prowadzi księgi wieczyste KW nr ..., nr ..., KW nr ...

Jak wynika z uzasadnienia wniosku, Spółka prowadzi prace hodowlane zmierzające do wytworzenia nowych odmian ... (hodowla twórcza), zajmuje się również produkcją ... Plany inwestycyjne przewidują budowę stacji hodowlanej oraz dużej przechowalni - chłodni na kilka tys. ton .., wraz z pomieszczeniami do czyszczenia, sortowania i przygotowania do sprzedaży. Argumentując potrzebę nabycia gruntu o wskazanym areale Spółka zaznaczyła, że warunkiem powodzenia prac hodowlanych jest powtarzalność warunków, którą może zapewnić jedynie odpowiednie przygotowanie gleby spełniającej szereg kryteriów takich jak: wysoka zawartość próchnicy bez tendencji do zbrylania, brak patogenów glebowych atakujących ziemniaki i cebulę, całkowity brak kamieni. Zdaniem Spółki, tego typu gleby nie występują w centralnej i północnej części kraju z uwagi na utwory polodowcowe oraz długoletnią uprawę warzyw, która jest przyczyną występowania licznych chorób (w tym kwarantannowych) i nicieni. Gleby objęte wnioskowaną nieruchomością spełniają natomiast wszystkie wymienione warunki. Dodatkowo Spółka wskazała, iż przedmiotowa inwestycja ma głębokie uzasadnienie ekonomiczne ze względu na bliskie usytuowanie dużych potencjalnych rynków zbytu jak: ... Kraje te pokrywają swoje zapotrzebowanie na ziemniaki i cebulę niskiej jakości materiałem własnym lub drogim importem z ... Zdaniem Spółki planowana inwestycja pozwoli na wytwarzanie w Polsce materiału wysadkowego bardzo dobrej jakości przy relatywnie niskich kosztach produkcji.

Do wniosku załączono m.in. odpis aktualny z KRS Spółki B. Sp. z o.o. oraz odpis aktualny z KRS Spółki K. Sp. z o.o., wypisy z rejestru gruntów, odpisy ksiąg wieczystych, informacje o terenie z Urzędu Gminy w D..

Stosownie do art. 1 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, pismem z 24 lipca 2007 r. (omyłkowo wskazano datę 24 kwietnia 2007 r.) nr ... Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wystąpił do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o zajęcie stanowiska w sprawie wniosku strony.

Postanowieniem z ... sierpnia 2007 r. nr ... Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi działając na podstawie art. 106 § 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. ), dalej powoływanej jako: "k.p.a." oraz art. 1 ust. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, zgłosił sprzeciw na wydanie zezwolenia na nabycie przez K. Sp. z o.o. w O. przedmiotowych nieruchomości rolnych o łącznej powierzchni ... ha.

W uzasadnieniu organ wskazał, że według danych z rejestru gruntów ww. nieruchomości obejmują m.in. grunty orne, użytki rolne zabudowane, grunty zadrzewione, łąki trwałe, pastwiska trwałe, lasy i grunty leśne, rowy oraz nieużytki. Zauważył, iż przedmiotem działalności spółki jest hodowla nowych odmian warzyw, produkcja nasion, obrót materiałem siewnym wyłącznie do profesjonalnej produkcji ogrodniczej i rolnej. Nadto stwierdził, że wnioskodawca nie uzasadnił, iż na cele swej działalności niezbędne jest nabycie nieruchomości o tak dużej powierzchni. Zdaniem organu skutkowałoby to nadmierną koncentracją nieruchomości rolnych w ręku jednego przedsiębiorcy, co jest niewskazane ze względów społecznych i byłoby sprzeczne z interesem rolnictwa.

Pismem z 16 sierpnia 2007 r. strona wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę zaskarżonego postanowienia oraz wyrażenie zgody na wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. W uzasadnieniu wskazała, iż udziałowcem K. Sp. z o.o . jest B. Sp. z o.o. kontrolowana przez B. w ... - uznanego na świecie producenta nasion i twórcy znacznej ilości nowych odmian warzyw i upraw rolnych. Spółka K. została utworzona, aby realizować twórczą hodowlę, a następnie polową produkcję nowych odmian nasion warzyw, zwłaszcza ... Do tego celu potrzebny jest teren o powierzchni wskazanej we wniosku.

Kwestionując stanowisko organu odnośnie nadmiernej koncentracji nieruchomości rolnych w ręku jednego przedsiębiorcy strona zauważyła m.in., że w chwili obecnej gospodarstwo jest własnością ... braci, którzy prowadzą na nim przemysłową produkcję ... Zmiana właściciela nie będzie miała zatem żadnego wpływu na stopień koncentracji nieruchomości rolnych na tym obszarze.

Nadto - zdaniem wnioskodawcy - pogląd o sprzeczności z interesem rolnictwa prowadzenia gospodarki rolnej na tej nieruchomości przez ... wymagałby szczegółowego uzasadnienia. Doświadczenie bowiem wskazuje, iż prowadzenie upraw przez ... wpływa korzystnie na rozwój rolnictwa.

Postanowieniem z ... grudnia 2007 r. nr ..., wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i art. 144 k.p.a. oraz art. 1 ust. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie stwierdzając, iż wnioskodawca nie wskazał żadnych nowych argumentów mogących mieć wpływ na zmianę zajętego stanowiska.

Podkreślił, iż nie sprzeciwiając się przedmiotowej transakcji organ jednoznacznie wyraziłby zgodę na koncentrację kilkusethektarowej nieruchomości w ręku jednego przedsiębiorcy bez liczenia się z potrzebami miejscowych rolników. Zauważył, iż - biorąc pod uwagę przepisy ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. nr 64, poz. 592), dalej powoływanej jako: "ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego", preferowanym nabywcą nieruchomości jest rolnik indywidualny prowadzący gospodarstwo rodzinne, posiadający kwalifikacje rolnicze i zamieszkały w gminie, na terenie której położona jest chociaż część nabywanej nieruchomości rolnej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi K. Sp. z o.o., działająca przez pełnomocnika, wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy organowi administracyjnemu do ponownego rozpoznania zarzucając:

- naruszenie art. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego i odmowę wyrażenia zgody na wydanie decyzji MSWiA na nabycie przez wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości,

- naruszenie art. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego polegające na tym, że zamierzona transakcja w niczym nie wpływa na zmianę struktury gospodarstw w tej okolicy, a w szczególności nie wpływa na koncentrację nieruchomości rolnych.

W motywach skargi podkreślono, że ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego nie wprowadza definicji nabywcy preferowanego lub też nie preferowanego, zaś wprowadzenie tego pojęcia przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest, zdaniem skarżącej, sprzeczne z art. 1 cytowanej ustawy.

W ocenie skarżącej brak jest podstaw do uznania, że planowana transakcja narusza zasady kształtowania ustroju rolnego, ponieważ nie wpływa na strukturę obszarową gospodarstw, nie zmienia koncentracji obszarowej, zapewnia prowadzenie gospodarstwa przez spółkę, która jest podmiotem zależnym od przedsiębiorcy holenderskiego będącego jednym z najbardziej znanych w Europie producentów nasion do produkcji polowych.

W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko zajęte w sprawie.

Obecny na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w dniu 8 grudnia 2008 r. pełnomocnik skarżącej podtrzymał argumentację podniesioną we wniosku z ... kwietnia 2007 r. podkreślając, że przedmiotowa nieruchomość spełnia zarówno wymagania klimatyczne jak i w zakresie ukształtowania powierzchni (brak lodowca i kamieni) dla celów hodowli ziemniaków i cebuli dymki z nasion. Przetestowanie tej hodowli, którą ma przeprowadzać skarżąca spółka, wymaga zwartego areału gruntu o powierzchni ... ha. Zauważył również, że w woj. podkarpackim utrzymuje się wysoki poziom bezrobocia, a planowana inwestycja pozwoli na poprawę struktury zatrudnienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, iż uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), dalej: p.u.s.a. oraz art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem. W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżona decyzja (postanowienie) odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jej wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi uchylenie rozstrzygnięcia.

Aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c) p.p.s.a., a także, gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Zgodnie natomiast z unormowaniem art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd dokonując oceny zaskarżonego aktu rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, iż Sąd, dokonując oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji (postanowienia) może uwzględnić skargę nawet wtedy, gdy strona nie podniesie zarzutów, które uzasadniają wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonego orzeczenia, w sytuacji, gdy przesłanki te istnieją. Stosownie zaś do § 2 wymienionego przepisu, sąd nie może wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności.

Badając zaskarżone postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z ... grudnia 2007 r. w ramach powyższych przepisów Sąd w składzie orzekającym uznał, że nie może ono pozostać w porządku prawnym, bowiem zostało wydane z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Sąd zważył, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane - w drodze decyzji administracyjnej - przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi. Sprzeciw ten jest wyrażany w drodze postanowienia (art. 1 ust. 1a cyt. ustawy). Przepisy art. 1 ust. 1 i ust. 1a ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców nie zawierają przesłanek uzasadniających wniesienie sprzeciwu przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi. Minister, załatwiając sprawę, kieruje się ogólną dyrektywą wynikającą z art. 7 k.p.a., a zatem powinien uwzględniać interes ogólny i słuszny interes strony poprzez odwołanie się do postanowień ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 1a ust. 6 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, nabycie nieruchomości rolnych przez cudzoziemców następuje dodatkowo, z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, której art. 1 stanowi, iż ustawa określa zasady kształtowania ustroju rolnego państwa przez: 1) poprawę struktury obszarowej gospodarstw rolnych, 2) przeciwdziałanie nadmiernej koncentracji nieruchomości rolnych, 3) zapewnienie prowadzenia działalności rolniczej w gospodarstwach rolnych przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach.

Podkreślenia wymaga również, iż zakres badania wniosku przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi wyznacza art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (tekst. jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437 ze zm.), zgodnie z którym dział rozwój wsi obejmuje m.in. sprawy kształtowania ustroju rolnego państwa oraz ochrony gruntów przeznaczonych na cele rolne. Organ zobligowany jest więc dokonać oceny zamiaru wnioskodawcy co do charakteru planowanej działalności pod kątem gospodarki rolnej.

Rozpoznając sprawę w oparciu o wskazane wyżej regulacje materialnoprawne, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi winien kierować się zasadami zawartymi w kodeksie postępowania administracyjnego, a przede wszystkim - stojąc na straży praworządności - podejmować wszelkie kroki niezbędne do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz dopuszczać dowody na okoliczności mające znaczenie w sprawie w celu jej wyjaśnienia (art. 75 § 1 i art. 78 § 1 k.p.a.). Zebrany materiał dowodowy winien być wszechstronnie rozpatrzony z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu strony (art. 7 i 77 § 1 k.p.a.).

Podkreślenia wymaga, iż podejmując rozstrzygnięcie na podstawie art. 1 ust. 1a ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, Minister działa w ramach uznania administracyjnego. Problematyka uznania administracyjnego została szeroko omówiona w doktrynie i orzecznictwie. Powszechnie panuje zgoda co do tego, że uznanie administracyjne nie powinno i nie może oznaczać dowolności (v. wyrok NSA z 2 lutego 1996 r., sygn. akt II SA 28754/95, Wokanda 1996, nr 6, s.36; wyrok NSA z 16 listopada 1999 r. sygn. akt III SA 7900/98 LEX nr 47243; wyrok NSA z 28 kwietnia 2003 r. sygn. akt II SA 2486/01 LEX nr 149543). Ograniczeniami swobody uznania są określone przez ustawodawcę dyrektywy wyboru. Organ przy wydawaniu decyzji o charakterze uznaniowym obowiązany jest do rzetelnej i wnikliwej analizy wszelkich okoliczności sprawy w celu stwierdzenia, czy zostały spełnione określone w przepisach przesłanki. Dopiero w ten sposób przeprowadzona, gruntowna analiza stanu faktycznego sprawy stanowi materiał będący podstawą wydania decyzji (postanowienia) o charakterze uznaniowym. Jest to szczególnie istotne w sytuacji, kiedy organ ma pozbawić obywatela pewnych praw, nałożyć na niego obowiązek bądź odmówić obywatelowi skorzystania z prawem przewidzianych uprawnień.

Rzetelna ocena okoliczności faktycznych sprawy, winna znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu orzeczenia (art. 107 § 3 w zw. 126 k.p.a.). Brak prawidłowego uzasadnienia rozstrzygnięcia, zwłaszcza o charakterze uznaniowym, uniemożliwia - w przypadku jego zaskarżenia - ustalenie, czy organ nie przekroczył granic przyznanego mu uznania administracyjnego.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt kontrolowanej sprawy Sąd stwierdził, iż Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, wbrew obowiązkom wynikającym ze wskazanych wyżej zasad rzetelnej procedury administracyjnej, nie podjął wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz wyważenia interesu społecznego i słusznego interesu strony.

Przede wszystkim Minister nie wyjaśnił powziętych wątpliwości związanych ze stosunkowo dużym obszarem nieruchomości objętej wnioskiem poprzestając na stwierdzeniu, że wnioskodawca nie uzasadnił konieczności nabycia gruntów rolnych o tak dużej powierzchni ze względu na prowadzoną działalność. Ze stanowiskiem organu nie można się zgodzić zważywszy, że we wniosku z ... kwietnia 2007 r. zawarto szereg argumentów dotyczących w szczególności warunków glebowych, klimatycznych oraz geograficznych nieruchomości mających - zdaniem skarżącej - zasadnicze znaczenie dla planowanej inwestycji. Podkreślono również, że oprócz prac hodowlanych na dużą skalę, planowana jest budowa infrastruktury niezbędnej do realizacji przedsięwzięcia. Do tych argumentów Minister w żaden sposób się nie odniósł, nie rozważył przedmiotu działalności skarżącej Spółki, jej udziałowca - B. Sp. z o.o. w O. oraz holenderskiej spółki B., nie zapoznał się również ze specyfiką hodowli twórczej warzyw oraz produkcji nasion i materiału wysadkowego oraz nie ocenił ewentualnych korzyści gospodarczych (wynikających z intensyfikacji działalności rolniczej na wnioskowanym obszarze oraz z zastosowania nowych technologii) dla całego regionu mimo, iż kwestie te podnosiła skarżąca zarówno we wniosku z ... kwietnia 2007 r. jak i we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Ponadto, jak wynika z zaskarżonego postanowienia organ nie zbadał w sposób wnikliwy i rzetelny czy realizacji interesu wnioskodawcy nie stoi na przeszkodzie interes społeczny (publiczny). Obowiązku tego nie wyczerpuje ogólne odwołanie się w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia do zasad kształtowania ustroju rolnego państwa poprzez przeciwdziałanie nadmiernej koncentracji nieruchomości rolnych w ręku jednego przedsiębiorcy, tym bardziej, że - jak wynika z materiału dowodowego - nieruchomość objęta wnioskiem stanowi obecnie własność dwóch braci prowadzących na tym obszarze przemysłową produkcję rzepaku. Nie kwestionując tej okoliczności organ nie uzasadnił swego stanowiska w kwestii wpływu wnioskowanej transakcji na faktyczny kształt ustroju rolnego na wskazanym terenie. Nie odniósł się także do interesu lokalnej społeczności w realizacji wnioskowanej inwestycji, nie wyjaśnił też, jakie konkretnie potrzeby i interesy miejscowych rolników wziął pod uwagę podejmując zaskarżone rozstrzygnięcie. W aktach sprawy brak jest bowiem jakichkolwiek dowodów na poparcie stanowiska organu odnośnie potrzeb miejscowych producentów rolnych. Dokonując ustalenia, że wnioskodawca nie jest wykwalifikowanym rolnikiem indywidualnym Minister nie wziął również pod uwagę konieczności zapewnienia prowadzenia racjonalnej działalności rolniczej w gospodarstwach rolnych przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach.

W konkluzji Sąd stwierdza, że Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie wyjaśnił i nie ustosunkował się do wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, nie dokonał szerokiego rozważenia stanu faktycznego poprzestając w zasadzie wyłącznie na stwierdzeniu, że w sytuacji nie zgłoszenia sprzeciwu wobec nabycia przez skarżącą własności gruntów rolnych nastąpi nadmierna koncentracja nieruchomości rolnych w rękach jednego podmiotu. Tym samym naruszył postanowienia art. 7 oraz 77 § 1 k.p.a. Zaskarżone postanowienie organu zostało uzasadnione w sposób ogólnikowy, niespełniający wymogów przewidzianych w art. 107 § 3 k.p.a.

Dodatkowo Sąd wskazuje na naruszenie art. 10 § 1 k.p.a., bowiem w aktach administracyjnych sprawy brak jest dowodu wezwania spółki przed wydaniem postanowienia do wypowiedzenia się co do zebranych w toku postępowania dowodów i materiałów. Sąd zauważa również, iż w toku postępowania organ dopuścił się naruszenia art. 35 § 1 i 3 oraz art. 36 § 1 k.p.a.. Jak bowiem wynika z akt administracyjnych sprawy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został złożony 16 sierpnia 2007 r., natomiast zaskarżone postanowienie wydane zostało dopiero 11 grudnia 2007 r., przy czym z akt sprawy nie wynika, aby w toku postępowania wystąpiły przesłanki wymienione w art. 35 § 5 k.p.a.

Rozpatrując sprawę ponownie organ winien mieć na względzie powyższe uwagi i w konsekwencji stanowisko swe wyrazić w następstwie dokładnego wyjaśnienia sprawy i rozważenia rzeczywistych interesów wskazanych w art. 7 k.p.a., czemu winien dać wyraz w uzasadnieniu rozstrzygnięcia odpowiadającym wymogom określonym w art. 107 § 3 k.p.a.

Mając na względzie powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie z mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a., o kosztach rozstrzygając na podstawie art. 200 p.p.s.a.