Postanowienie z dnia 2010-04-15 sygn. I GSK 148/10

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janusz Zajda po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku T. Sp. z o.o. w R. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej T. Sp. z o.o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 29 października 2009 r.; sygn. akt III SA/Gl 385/09 w sprawie ze skargi T. Sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] lutego 2009 r.; nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z 29 października 2009 r., sygn. akt III SA/Gl 385/09 oddalił skargę T. Sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku T. Sp. z o.o. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji. W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżąca podniosła, że z uwagi na znaczne kwoty naliczonego podatku oraz ewentualność jego egzekwowania istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Co się z tym wiąże, w okresie odczuwalnej w sposób istotny dekoniunktury na rynku obejmującym przedmiot działalności Spółki, istniejąca w 2009 r. strata, wzrastająca z początkiem 2010 r. spowoduje, że wykonanie decyzji organów podatkowych skutkować będzie utratą płynności finansowej, a nawet zakończeniem prowadzonej działalności gospodarczej i pozbawieniem przez stronę skarżącą jedynego źródła utrzymania dla zatrudnionych w niej 9 pracowników. Skarżąca podniosła, że postanowieniem z 7 lipca 2009 r., sygn. akt III SA/GL 385/09 została zwolniona od kosztów sądowych w całości, gdyż znajduje się w trudnej sytuacji finansowej z uwagi na prowadzone postępowanie egzekucyjne. Wszystkie rachunki Spółki są zablokowane, a cały majątek został zabezpieczony na rzecz Izby Celnej w K. oraz Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym. Dostęp do środków finansowych jest ograniczony i regulowane są jedynie wynagrodzenia pracownicze. Skarżąca zgodnie z bilansem oraz rachunkiem zysków i strat, nie osiąga już zysku, a wykazuje stratę. Spłaca zadłużenie z tytułu kredytu na samochód i posiada liczne zobowiązania wobec kontrahentów, których wysokość na dzień 31 grudnia 2009 r. zamyka się kwotą [...]. W świetle tych wszystkich okoliczności ewentualna wpłata kwoty 124.224 zł w określonym przez organ terminie, skutkować będzie powstaniem znacznego zadłużenia dla skarżącej, jak również nie będzie ona w stanie uiszczać nawet należnych, obligatoryjnych opłat, związanych z prowadzoną działalnością, nie wykluczając złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 61 § 3 p.p.s.a., który ma zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - na podstawie art. 193 tej ustawy (por. uchwałę składu siedmiu sędziów NSA z 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07) - sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przystępując do oceny wniosku strony skarżącej w świetle przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. stwierdzić należy, że skarżąca uprawdopodobniła możliwość zajścia niebezpieczeństwa wystąpienia wskazanych w tym przepisie skutków w następstwie wykonania decyzji.

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie było określenie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w wysokości 124.224 zł. Należy zgodzić się ze stanowiskiem strony skarżącej, iż w związku z przedstawioną sytuacją finansową wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować znaczną szkodę majątkową i ewentualne zagrożenie płynności finansowej Spółki, a w konsekwencji doprowadzić do jej upadłości. Jeżeli wykonanie decyzji może doprowadzić do likwidacji przedsiębiorstwa, to przesłanki dotyczące niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków należy uznać za spełnione. Przy dokonaniu oceny należy mieć też na uwadze realną możliwość zaistnienia negatywnych konsekwencji społecznych w przypadku likwidacji stanowisk pracy i utraty zatrudnienia przez pracowników Spółki.

W literaturze przedmiotu podkreśla się, że przesłanki wstrzymania wykonania decyzji dotyczą zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, czy to w drodze egzekucji administracyjnej, czy to w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki. Zaznacza się przy tym, że skutki te mają w ocenie wniosku znaczenie niejako potencjalne. Nie jest wymagane, żeby w jakimś mniejszym lub większym zakresie rzeczywiście wystąpiły. Przepis art. 61 § 3 zd. 1 in fine p.p.s.a. wymaga jedynie zagrożenia ich wystąpienia ("zachodzi niebezpieczeństwo"), czyli można się ich spodziewać na podstawie racjonalnej oceny zakresu, zasad i tytułu wykonania aktu lub czynności w czasie zawisłości sprawy w sądzie administracyjnym (por. J. Borkowski, Wstrzymanie wykonania decyzji w postępowaniu kasacyjnym, "Monitor Prawniczy", 2006 r., nr 14, s. 677).

Należy przy tym zaznaczyć, że wykonanie decyzji dotyczącej należności pieniężnej nie łączy się w każdym wypadku z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub z trudnymi do odwrócenia skutkami, lecz zależy od okoliczności sprawy, takich jak wysokość kwoty, której dotyczy decyzja oraz stopień prawdopodobieństwa ewentualnego otrzymania zwrotu uiszczonej kwoty. W świetle rzeczywistych możliwości finansowych skarżącej należy się zgodzić, że wykonanie decyzji stwarza niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, poprzez długotrwałe i istotne pogorszenie sytuacji finansowej wnioskodawcy.

W świetle przedstawionych przez stronę skarżącą okoliczności należy uznać, że ewentualnych strat poniesionych w wyniku wykonania decyzji, prowadzących do upadłości Spółki, nie da się w przyszłości zrekompensować.

Ponieważ zachodzą przesłanki z art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.