Art. 99.

Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

§ 1. Pracownik obsługujący organ egzekucyjny zamieszcza w protokole zajęcia opis zajętej ruchomości według cech jej właściwych, a ponadto, jeżeli jest to możliwe, oznacza jej wartość szacunkową. Przy sporządzaniu protokołu zajęcia zobowiązanemu przysługuje prawo przedstawienia rachunków i innych dowodów dla oznaczenia wartości szacunkowej zajętej ruchomości.

§ 1a. Organ egzekucyjny może sporządzić w terminie 30 dni od dnia zajęcia ruchomości protokół uzupełniający w zakresie: 

1) opisu ruchomości według cech jej właściwych – w przypadku niezgodności w protokole zajęcia ruchomości  opisu zajętej ruchomości z jej rzeczywistym stanem;  

2) oznaczenia wartości szacunkowej ruchomości – w przypadku jej nieoznaczenia w protokole zajęcia. 

§ 1b. Do protokołu uzupełniającego przepisy art. 53 § 1 pkt 5, art. 67 § 2 pkt 1 i 9, art. 98 § 2 oraz art. 99 § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 2. Zobowiązanemu przysługuje w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpowiednio odpisu protokołu zajęcia ruchomości lub odpisu protokołu uzupełniającego prawo wniesienia do organu egzekucyjnego skargi na oszacowanie dokonane przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny. W takim przypadku organ egzekucyjny wzywa biegłego skarbowego do oszacowania wartości zajętej ruchomości. 

§ 3. Oszacowania wartości zajętych:

1) kosztowności, 

2) ruchomości o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej 

– dokonuje biegły skarbowy.

§ 3a. Kosztowność nie może być oszacowana poniżej wartości kruszcu lub materiału, z którego została  wytworzona.

§ 4. Organ egzekucyjny może wezwać biegłego skarbowego dla oszacowania wartości innych zajętych ruchomości, jeżeli uzna to za potrzebne. Organ egzekucyjny może również w tych przypadkach zwrócić się o wyrażenie opinii do instytucji zajmującej się badaniem cen.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.