Art. 8.
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej
1. Osobami prawnymi są następujące personalne jednostki organizacyjne Kościoła:
1) Ordynariat Polowy;
2) kapituły;
3) parafie personalne;
4) Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonnych Męskich;
5) Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonnych Żeńskich;
6) instytuty życia konsekrowanego (instytuty zakonne i instytuty świeckie) oraz stowarzyszenia życia apostolskiego; te instytuty i stowarzyszenia zwane są dalej „zakonami”;
7) prowincje zakonów;
8) opactwa, klasztory niezależne, domy zakonne;
9) wyższe i niższe seminaria duchowne diecezjalne;
10) wyższe i niższe seminaria duchowne zakonne, jeżeli, w myśl przepisów danego zakonu, mają charakter samoistny.
2. Organami osób prawnych wymienionych w ust. 1 są:
1) dla Ordynariatu Polowego – ordynariusz polowy;
2) dla kapituły – prepozyt albo dziekan;
3) dla parafii personalnej – proboszcz lub administrator parafii;
4) dla Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych – przewodniczący (przewodnicząca) Konsulty Wyższych Przełożonych Zakonnych;
5) dla zakonów – wyższy przełożony (przełożona);
6) dla prowincji zakonnej – przełożony (przełożona) prowincji;
7) dla opactwa – opat (przełożona);
8) dla klasztoru niezależnego i domu zakonnego – przełożony (przełożona);
9) dla wyższego seminarium duchownego – rektor;
10) dla niższego seminarium duchownego – dyrektor.
3. Organy osób prawnych zakonnych mogą używać innych nazw, stosownie do tradycji danej osoby prawnej.