Art. 13.

1. Oznaczeniem geograficznym napoju spirytusowego jest nazwa odnosząca się do nazwy miejsca, miejscowości, regionu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub, w wyjątkowych przypadkach, do całego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która identyfikuje napój spirytusowy jako pochodzący z tego miejsca, miejscowości, regionu lub terytorium.

2. Oznaczenie geograficzne napoju spirytusowego wpisuje się na krajową listę chronionych oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, zwaną dalej „listą”, jeżeli:

1) napój spirytusowy swoje właściwości i cechy charakterystyczne, związane z oddziaływaniem czynników naturalnych lub ludzkich, zawdzięcza pochodzeniu z miejsca, miejscowości, regionu lub terytorium, do którego nawiązuje jego nazwa;

2) wszystkie etapy produkcji, w trakcie których napój spirytusowy uzyskuje swoje cechy charakterystyczne i ostateczne właściwości, odbywają się w miejscu, miejscowości, regionie lub na terytorium, do którego nawiązuje jego nazwa.

3. Za oznaczenie geograficzne napoju spirytusowego uznaje się również nazwę o charakterze geograficznym nieodpowiadającą dosłownie miejscu, miejscowości, regionowi lub terytorium, z którego pochodzi napój spirytusowy lub inne określenie używane tradycyjnie, jeżeli jest ono stosowane do napojów spirytusowych pochodzących z danego miejsca, miejscowości, regionu lub terytorium.