Art. 22n.

1. Funkcjonowanie systemu ochrony podlega nadzorowi bankowemu sprawowanemu przez Komisję Nadzoru Finansowego w zakresie i na zasadach określonych w przepisach niniejszego rozdziału oraz w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 180).

2. Czynności podejmowane w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, polegają w szczególności na:
1) dokonywaniu oceny sytuacji finansowej systemu ochrony, w tym badaniu wypłacalności, jakości aktywów, płynności płatniczej i wyniku finansowego;
2) badaniu jakości systemu zarządzania, w szczególności systemu zarządzania ryzykiem oraz systemu kontroli wewnętrznej;
3) badaniu udzielanych kredytów, pożyczek pieniężnych, akredytyw, linii płynnościowych, gwarancji bankowych i poręczeń, obejmowanych pomocowych instrumentów kapitałowych oraz emitowanych bankowych papierów wartościowych oraz innych instrumentów w zakresie ich zgodności z przepisami;
4) badaniu zabezpieczenia oraz terminowości spłaty kredytów i pożyczek pieniężnych;
5) badaniu sposobu monitorowania przez organy systemu ochrony przestrzegania przez uczestników tego systemu określonych przez Komisję Nadzoru Finansowego norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków oraz zarządzania ryzykiem prowadzonej działalności, w tym jego dostosowania do rodzaju i skali działalności banków oraz systemu procesu identyfikacji i monitorowania ryzyka oraz sprawozdawania o ryzyku;
6) dokonywaniu przeglądu realizacji celów systemu ochrony oraz przestrzegania postanowień umowy systemu ochrony i statutu.

3. Czynności kontrolne podejmowane przez pracowników Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego są wykonywane po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Komisję Nadzoru Finansowego.

4. Komisja Nadzoru Finansowego może, w ramach sprawowanego nadzoru, zalecić jednostce zarządzającej albo bankowi zrzeszającemu:
1) podjęcie środków koniecznych do przywrócenia płynności płatniczej systemu ochrony;
2) zwiększenie funduszu pomocowego;
3) zaniechanie określonych form reklamy;
4) opracowanie i stosowanie procedur, które zapewnią utrzymywanie, bieżące szacowanie i przegląd kapitału wewnętrznego przez uczestników systemu ochrony oraz funkcjonowanie systemu zarządzania systemem ochrony;
5) ograniczenie ryzyka występującego w działalności systemu ochrony.

5. W przypadku stwierdzenia, że organy systemu ochrony nie realizują zaleceń określonych w ust. 4, a także gdy ich działalność jest wykonywana z naruszeniem prawa, umowy systemu ochrony lub statutu, lub stwarza zagrożenie dla interesów uczestników systemu ochrony, Komisja Nadzoru Finansowego może:
1) wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o odwołanie albo odwołać prezesa, wiceprezesa lub innego członka organu zarządzającego systemem ochrony odpowiedzialnego za stwierdzone nieprawidłowości;
2) zawiesić w czynnościach członków organu zarządzającego systemem ochrony do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o ich odwołanie przez odpowiedni organ na najbliższym posiedzeniu; zawieszenie w czynnościach polega na wyłączeniu z podejmowania decyzji;
3) uchylić decyzję o uznaniu systemu ochrony.

6. Komisja Nadzoru Finansowego może zawiesić w czynnościach członka organu zarządzającego systemem ochrony w przypadku:
1) przedstawienia mu zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2) spowodowania znacznych strat majątkowych w tym systemie.

7. Komisja Nadzoru Finansowego odwołuje członka organu zarządzającego systemem ochrony w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w art. 22b ust. 3 pkt 1–3 ustawy – Prawo bankowe.