Art. 12.

Ustawa z dnia 1 kwietnia 2011 r. Prawo probiercze

1. Wyroby z metali szlachetnych powinny być zgłoszone do badania i oznaczenia cechą probierczą:

1) po wykonaniu podstawowych procesów produkcyjnych nadających im ostateczny kształt, aby umieszczone na nich znaki imienne i cechy probiercze nie uległy zniekształceniu lub zatarciu podczas obróbki końcowej;

2) wraz ze wszystkimi częściami składowymi, z wyjątkiem wyrobów nowo wytworzonych, które mogą być zgłaszane bez kamieni;

3) oczyszczone, posegregowane i niesplątane;

4) nieuszkodzone, z wyjątkiem wyrobów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2;

5) oznaczone znakiem imiennym – w przypadku wyrobów nowo wytworzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Wyroby z metali szlachetnych niespełniające warunków, o których mowa w ust. 1, są zwracane podmiotowi zgłaszającemu w celu usunięcia braków, z wyjątkiem wyrobów niespełniających warunków, o których mowa w:

1) ust. 1 pkt 3 – w przypadku gdy podmiot zgłaszający złoży wniosek o wykonanie czynności pomocniczych w zakresie oczyszczenia, posegregowania lub rozplątania wyrobów przez organ administracji probierczej;

2) ust. 1 pkt 5 – w przypadku gdy podmiot zgłaszający złoży wniosek o umieszczenie znaku imiennego przez organ administracji probierczej.

3. Na wniosek właściciela wyrobu z metalu szlachetnego wyroby oznaczone cechą probierczą, które zostały poddane przeróbkom, naprawom lub uzupełnieniom, mogą być zgłoszone do ponownego badania i oznaczenia cechą probierczą przez dokonującego przeróbki, naprawy lub uzupełnienia.

4. Wyroby z metali szlachetnych oznaczone cechą probierczą, na których cechy probiercze zostały uszkodzone przy naprawie lub obróbce końcowej, powinny zostać zgłoszone do ponownego badania i oznaczenia cechą probierczą przez dokonującego naprawy lub obróbki końcowej.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.