Art. 33. Środki zaskarżenia w państwie wykonującym przeciwko uznaniu i wykonaniu nakazu zabezpieczenia lub nakazu konfiskaty

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1805 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wzajemnego uznawania nakazów zabezpieczenia i nakazów konfiskaty

1.   Osobom, których dotyczy nakaz, przysługuje w państwie wykonującym prawo do skutecznych środków zaskarżenia przeciwko decyzji w sprawie uznania i wykonania nakazów zabezpieczenia wydanych na podstawie art. 7 oraz decyzji w sprawie uznania i wykonania nakazów konfiskaty wydanych na podstawie art. 18. Prawa do środków zaskarżenia dochodzi się przed sądem w państwie wykonującym zgodnie z jego prawem. W przypadku nakazów konfiskaty, wniesienie środka zaskarżenia może mieć skutek zawieszający, jeżeli przewiduje tak prawo państwa wykonującego.

2.   Merytoryczne podstawy wydania nakazu zabezpieczenia lub nakazu konfiskaty nie mogą być przedmiotem zaskarżenia przed sądem państwa wykonującego.

3.   Właściwy organ państwa wydającego jest informowany o wszelkich środkach zaskarżenia wniesionych zgodnie z ust. 1.

4.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla stosowania w państwie wydającym środków zabezpieczających i środków zaskarżenia zgodnie z art. 8 dyrektywy 2014/42/UE.

 
Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.