Art. 52. Rozstrzyganie o wyłączeniu sędziego
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. O wyłączeniu sędziego rozstrzyga sąd, w którym sprawa się toczy, a gdyby sąd ten nie mógł wydać postanowienia z powodu braku dostatecznej liczby sędziów – sąd nad nim przełożony.
§ 2. Postanowienie wydaje się po złożeniu wyjaśnienia przez sędziego, którego wniosek dotyczy. W przypadku niezłożenia wyjaśnienia w terminie dwóch tygodni od dnia wpływu wniosku do sądu właściwego, a jeśli był dotknięty brakami – od dnia ich usunięcia, wniosek podlega rozpoznaniu bez wyjaśnienia, chyba że sąd uzna złożenie wyjaśnienia za konieczne.
§ 3. Uwzględniając wniosek o wyłączenie sędziego, sąd znosi postępowanie w zakresie obejmującym udział tego sędziego w sprawie po złożeniu wniosku, chyba że czynności przez niego podejmowane były czynnościami niecierpiącymi zwłoki.
- Właściwość sądu do rozstrzygnięcia o wyłączeniu sędziego (art. 52 § 1 k.p.c.)
- Pojęcie sądu przełożonego (art. 52 § 1 k.p.c.)
- Właściwość funkcjonalna sądu przełożonego w świetle zażalenia poziomego (art. 52 k.p.c. w zw. art. 394[2] § 1[1] k.p.c.)
- Wniosek o wyłączenie sędziego złożony do sądu niewłaściwego
- Złożenie wyjaśnienia przez sędziego, którego wniosek dotyczy (art. 52 § 2 k.p.c.)
- Kognicja sądu rozstrzygającego o wyłączeniu sędziego
- Zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego (art. 394[1a] § 1 pkt 10 k.p.c.)
- Kontrola w trybie art. 380 k.p.c. postanowień w przedmiocie wyłączenia sędziego
- Niedopuszczalność powoływania się na naruszenie reguł procesowych przy rozpoznaniu wniosku o wyłączenia sędziego przez stronę, która nie wnosiła o wyłączenie sędziego