Art. 111. Dobra osobiste pracownika
Kodeks pracy
Pracodawca jest obowiązany szanować godność i inne dobra osobiste pracownika.
- Uchylenie bezprawności działania pracodawcy mieszczącego się w granicach uprawnień
- Relacja art. 11[1] k.p. do art. 23 k.c.
- Godność pracownicza i dobre imię pracownika (art. 11[1] k.p.)
- Zakres danych osobowych, których pracodawca ma prawo żądać i przetwarzać (art. 22[1] - [1b] k.p.)
- Monitoring pracownika (art. 22[2] - 22[3] k.p.)
- Wolności wyrażania poglądów i opinii w miejscu pracy
- Dobro osobiste pracownika do pracy w bezpiecznych i higienicznych warunkach
- Prawo pracownika do odpoczynku jako odrębne dobro osobiste
- Ocena kwalifikacji pracownika; opinia naruszająca dobra osobiste pracownika; krzywdząca opinia
- Publiczna krytyka pracownika przez pracodawcę
- Krytyka pracodawcy (przełożonego) przez pracownika
- Obowiązek lojalności, rezerwy i dyskrecji pracowników wobec pracodawcy
- Obowiązek lojalności zatrudniającego względem pracownika, dbałość o dobro pracownika
- Prawo do ustabilizowanego stosunku pracy i pozycji zawodowej
- Tajemnica wysokości wynagrodzenia pracownika
- Postępowanie pracodawcy w celu wyjaśnienia, czy pracownik popełnił przestępstwo z art. 52 § 1 pkt 2 k.p.
- Inicjowanie postępowań dyscyplinarnych lub sądowych; Bezprawność działania organów dyscyplinarnych
- Przeszukanie miejsca pracy a prawo do prywatności
- Przeszukiwanie pracownika przez pracodawcę w miejscu pracy
- Zawiadomienie o przestępstwie popełnionym przez pracownika (art. 304 § 1 k.p.k.)
- Krytyka między lekarzami
- Ochrona dóbr osobistych pracownika w razie wadliwego rozwiązania stosunku pracy
- Odpowiedzialność pracodawcy i bezpośredniego sprawcy naruszenia dobra prawnego pracownika
- Właściwość rzeczowa sądu okręgowego w sprawach pracownika o zasądzenie odszkodowania
- Naruszenie dóbr osobistych pracownika jako podstawa natychmiastowego rozwiązania stosunku pracy (art. 55 § 1[1] k.p.)